“آموزش مجازی” فراموش نشود – آپارات نیوز

"آموزش مجازی" فراموش نشود - ایسنا

یک جامعه شناس ضمن انتقاد از رویکردهای ضد توسعه ای در دولت و فرآیند سیاست گذاری آموزشی، پرداختن به موضوع فناوری های آموزشی در نظام آموزشی کشور را مهم ارزیابی کرد و گفت: و باید علاوه بر حضوری باشد. آموزش نقش جدی در فرآیند آموزش دارد.

حمیدرضا بیژنی در گفت وگو با آپارات نیوز وی با بیان اینکه مهم ترین نهاد آموزشی عصر ما یعنی مدرسه و دانشگاه تحت تأثیر انقلاب های صنعتی متعدد شکل گرفت، گفت: توسعه فناوری هایی که به انقلاب صنعتی معروف است به دلیل درآمد اقتصادی بالا و پاسخگویی به سطح وسیعی است. نیازهای مردم در جامعه تثبیت شود. به همین دلیل بود که سیستم های کارآمد پرورش نیروی انسانی از دل این فرهنگ صنعتی شکل گرفت.

وی افزود: در این مسیر نظام آموزشی در قالب گفتمان مدرنیسم باید همواره در پیوندی ناگسستنی با مرزهای دانش، صنعت و فناوری توانمند شود. امروزه نظام آموزشی جدا از فناوری اطلاعات و ارتباطات، به عنوان یک سیستم معیوب و ناقص تلقی می شود و در یک نگاه می توان وجود چنین چرخه معیوبی را رویکردی ضد توسعه دانست; رویکردی که کارکرد نهادهای مختلف جامعه را غیرضروری از یکدیگر و در واقع مجموعه ای غیر سیستماتیک تعریف می کند.

این جامعه شناس با بیان اینکه برهمین اساس است که شهروند جهانی که با توسعه فناوری ارتباطات، مرزهای نیازهای فرهنگی و آموزشی خود را به زوایای بسیار باریک زندگی شخصی خود تغییر داده است، پیوسته با یک مانع بزرگ مواجه است. هرچقدر هم تلاش کرد، نمی‌توانست اقدامات سیاستی سطح بالا را در چارچوب ارزیابی‌های خود تفسیر کند.

بیژنی افزود: علاوه بر این، این گونه رویکردها در عمل نیز باعث ایجاد چالش و درگیری می شود، به عنوان مثال در حالی که بیش از دو سال از تعطیلی مدارس می گذرد، بازگشایی دانش آموزان منجر به آمادگی دانش آموزان و شرایط بازآموزی بدون هیچ گونه برنامه ای شده است. فرصت.” در موقعیت آموزشی در مواجهه با مدرسه دچار اختلالات شناختی و رفتاری می شوند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر، این اتفاق به دلیل بروز شکاف عمیق بین تجربیات قبلی با نسل‌هایی از دانش‌آموزان که تحت تأثیر ارتباطات عصر دیجیتال، سبک‌های جدیدی از ویژگی‌های فرهنگی و ارزشی را درونی کردند، معلمان و مدیران را دچار سوءتفاهم و سوء تفاهم کرده است. ” . سوء تفاهم ها در جامعه رسانه محور ما باعث ایجاد تقابل اجتماعی بین گروه های مختلف بدون فرصت یادگیری و درک می شود.

این جامعه شناس با اشاره به تلاش مسئولان ذیربط برای مدیریت چشمگیر این گونه برخوردها گفت: این در حالی است که در صورت عدم درک موضوع و تلاش برای حل آن، چنین موضوعی ممکن است عواقب نامطلوبی در آینده داشته باشد.

بیژنی افزود: با شروع اپیدمی کرونا و بروز هزینه های جانی ناشی از ارتباط حضوری، موضوع افزایش استفاده از ارتباطات و فناوری اطلاعات به طور فزاینده ای در دستور کار دولت، خصوصی و خصوصی قرار گرفته است. بین المللی شوند. سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان.» در این دوره بود که ضرورت تداوم کارکردهای نهادی، علیرغم ضعف ها و ابهاماتی که در زمینه استفاده از فناوری های نوین وجود داشت و در بخش های مختلف اقتصادی، فرهنگی و … اجتماعی و … رشته داشتن.

وی یکی از مهم ترین حوزه هایی که در این شرایط متضرر شده است، آموزش و پرورش است. سیر و آمادگی برای برداشتن گام‌های بعدی، تغییرات نهادی مبتنی بر ارتباطات و فناوری اطلاعات را برای جامعه به ارمغان می‌آورد، اما با پایان تعطیلات نوروزی، شاهد حجم فزاینده‌ای از دستورالعمل‌ها هستیم که سعی می‌کنند هرگونه آموزش از راه دور را سرکوب کنند. آموزش هرگز در خارج وجود نداشته است.

این جامعه شناس تاکید کرد: اگرچه این موضوع به وضوح به عنوان اهمیت فرآیند آموزشی تلقی می شود، اما در واقع می توان آن را تضادی عمیق بین جهت گیری نهاد آموزشی و مسیر تحولی دانست که نظام آموزشی باید همگام با تحولات باشد. . . در فناوری اطلاعات و ارتباطات باید گرفته شود.

بیژنی گفت: با ظهور همه‌گیری، تصور می‌شد که یک تهدید جهانی می‌تواند محرکی اساسی برای تبدیل فناوری‌های جدید به کاتالیزوری برای توسعه سیالیت نهادی باشد، اما تصمیم‌های اخیر حاکی از عقب‌گردی نگران‌کننده است. به نظر می رسد باید به این سوال برگردیم که هدف اصلی آموزش چیست؟ آیا نهاد آموزشی در اساسی ترین وضعیت خود به دنبال انجام یکی از کارکردهای نظام اجتماعی است؟

وی افزود: نظام آموزشی نوین در رویکرد جامعه را باید به عنوان بخشی از بستر مدرن دولت نگریست که در اقدامی نظام مند با سایر مولفه ها به عملکرد بهینه این بستر کمک می کند. در نتیجه هرگونه تغییر در سایر اجزاء به ناچار منجر به تغییراتی در این سیستم خواهد شد. به عبارت دیگر، نظام آموزشی متاثر از نظام صنعتی و فناوری، نظام اداری و مدیریتی و هر نظام دیگری در یک دولت ملت است و همچنین متاثر از تحولات جهانی است.

این جامعه شناس گفت: به همین دلیل است که راه آهن نابسامان آموزش و پرورش ایران چه مطلوب باشد و چه نباشد بر اساس نظام مدیریتی و نظام نابسامان اقتصادی ساخته شده است. به عنوان مثال، ظهور مفاهیمی مانند دولت الکترونیک و توسعه اقتصادهای دیجیتال و دانش بنیان، حاکی از تغییرات اساسی در نظام آموزشی است که نیازمند تربیت نیروهای ماهر و آماده بر اساس دنیای دیجیتال و هوشمند آینده است.

بیژنی افزود: در حالی که نظام آموزشی ما در نگاه اول می خواهد تمام دستاوردهایی را که در استفاده از ارتباطات و فناوری اطلاعات در حوزه آموزش الکترونیکی به دست آورده است، سرکوب کند و یک شبه آن را فراموش کند و به دنیای خودش و شکسته برود که می خواهد به دنیایی آرام و بی دغدغه به دور از روشنگری جاه طلبانه و مبتنی بر خلاقیت روی آورد.

وی ادامه داد: تنها زمانی که دیجیتالی شدن فرآیند آموزشی در جهان، تغییرات اساسی در فرآیند آموزشی که پس از ظهور مدل‌های مختلف یادگیری در عصر دیجیتال و بسترهای آموزشی مختلف به وجود آمد، جای خود را در این فرآیند تحول یافت، سیستم آموزشی ما هنوز درگیر اساسی ترین نیازهای یک سیستم، یعنی تامین حقوق و حفظ ساختار فیزیکی این ساختمان هستیم.

این جامعه شناس افزود: در حالی که انواع برون سپاری پردازش اطلاعات و ذخیره سازی اطلاعات به ماشین ها، همراه با لزوم افزایش صلاحیت دیجیتال و سواد رسانه ای، امکان مشارکت اجتماعی و اشتغال نامحدود تحت نقش الگوریتم ها، ربات های مجازی، پیامدهای در فناوری های پایه، صنعت، اقتصاد و … باید از جمله موارد ضروری باشد.

بیژنی با بیان اینکه در مواردی که فرآیند دیجیتالی شدن شفافیت را در تمامی فرآیندهای مرتبط با فعالیت های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیستم های کلان و خرد از جمله آموزش معلمان، مدرسه و غیره افزایش می دهد، تصریح کرد: نگرانی در فضای کنونی جامعه در مورد موضوعاتی است که سال ها مطرح شده است، کمک می کند.

او گفت: “آموزش یک فرآیند طولانی است زیرا ما باید با هر تغییر اساسی در زندگی خود روش های جدید فکر و عمل را بیاموزیم.” به طور خاص تر، آموزش عبارت است از آموزش دانش، مهارت ها و نگرش های خاص هر نسل توسط نهادهایی مانند مدارس که به طور خاص برای این منظور طراحی شده اند. به نظر می رسد انسان همیشه می دانسته است که جوانان به بلوغ فرهنگی نمی رسند مگر اینکه به آنها نشان داده شود.

این جامعه شناس با بیان اینکه کودکان نیز متوجه می شوند که باید فنون بزرگسالی را از بزرگسالان خود بیاموزند، گفت: کل جامعه دریافته اند که انتقال فرهنگ را نمی توان به شانس واگذار کرد. از آنجایی که کودکان و نوجوانان از طریق تجربیات بی‌شمار زندگی روزمره خود جذب این فرهنگ می‌شوند، چنین جذابیت غیررسمی نمی‌تواند تضمین کند که دقیقاً عناصر فرهنگی را دریافت می‌کند که جامعه معتقد است اعضایش برای ادامه و تجدید آن نیاز دارند. بودن. بنابراین هر جامعه ای بر آموزش اعضای خود نظارت دارد.

بیژنی در پایان تاکید کرد: استفاده از بسترهای آموزش مجازی با از سرگیری آموزش حضوری نباید به حاشیه رفته و به فراموشی سپرده شود و باید به عنوان مکمل آموزش حضوری نقش جدی در روند آموزش داشته باشد.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا