تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای نزدیک به 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “پریشانی عاطفی فزاینده” را تجربه کنند.

دکتر. لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله، توضیح داد: “آنها همچنین کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی را در پایان کلاس ششم تجربه کردند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذر به دوره راهنمایی مرحله مهمی از رشد آنها در نوجوانی است و احساس غم و اندوه و اضطراب و در معرض خطر بودن از نظر تحصیلی شرایط آنها را پیچیده تر می کند.

تا به حال، مشخص نبود که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر پاگانی گفت: شناسایی عوامل اولیه قابل تعدیل موثر بر سلامت آینده کودک، هدف مهمی برای برنامه های سلامت فردی و جامعه است. سازگاری روانی و انگیزه تحصیلی از عناصر ضروری در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود که این هفته در ژورنال توسعه و رفتار اطفال منتشر شد، با هدف ارزیابی اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی بر رشد طبیعی انجام شد.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. هنگامی که آنها 12 ساله شدند، کودکان و معلمان آنها پیشرفت روانی و تحصیلی و همچنین انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاس را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه ارتباط معنی‌داری را بین مشکلات آن کلاس‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش‌دبستانی در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند تأثیرات و تعصبات از پیش موجود را که بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر می گذاشت، حذف کنند.

در نهایت، مشاهده تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطرات روانی اجتماعی و اختلالات تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

برای دختران، پیوندهایی با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش درگیری کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین شاهد کاهش در تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی بودند.

دکتر. پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند واقعی می دانند. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان وسیله ای موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با سکانس‌های اکشن پرسرعت و ترشح آدرنالین و جلوه‌های ویژه جذاب می‌تواند باورها، نگرش‌ها و تصوراتی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت‌های ضروری اجتماعی، سازگاری با مدرسه را دشوار می‌کند.

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این تحقیق می گوید: قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشن که موجودات بیگانه نشان می دهند، درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، می تواند باعث ترس و استرس شود، این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک تجربه می کنند و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های اجتماعی مبهم شود.

وی افزود: در سال های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه در صفحه نمایش قرار گیرند، ممکن است تصور کنند این رفتار طبیعی است.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی ضروری را توسعه دهند که بعداً به آنها کمک می‌کند و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان