جدول سختی گیرهای رزینی اتوماتیک

سختی آب چیست؟

سختی آب یکی از عوامل اصلی ایجاد رسوب بر روی جداره تجهیزات صنعتی و تاسیساتی می‌باشد. تشکیل این نوع رسوبات باعث بروز مشکلات مختلفی در سیستم‌های تاسیسات و لوله کشی می‌شود. از جمله‌­ی این مشکلات می‌توان به گرفتگی درون لوله‌های انتقال آب، خوردگی تجهیزات، کاهش امکان انتقال و تبادل حرارت در دیگ‌های بخار، منابع کوئل‌دار و مبدل‌های حرارتی و … اشاره کرد.

سختی گیر FRP رزینی امکان کار با سه مدل شیر مختلف زیر را دارد:

این رسوبات ناشی از وجود نمک‌هایی در آب هستند که از ترکیب کاتیون‌هایی چون کلسیم و منیزیم و آنیون‌هایی چون بی‌کربنات، سولفات، نیترات و … تشکیل می‌شوند. ترکیبات مربوط به بی‌کربنات کلسیم و منیزیم را سختی موقت و ترکیبات مربوط به سولفات، کلرور و نیترات کلسیم یا منیزیم را سختی دائم می‌نامند. مجموع سختی دائم و سختی موقت، سختی کل نام دارد.

در 180000 گرین آب تحت فشار از میان رزین‌های کاتیونی عبور داده میشود. در واقع رزین با جذب کلسیم و منیزیم آب، عامل اصلی رسوب گذاری را از آب حذف میکند ولی در عوض برای ایجاد تعادل یونی در آب به ازای هر یون دو ظرفیتی کلسیم و منیزیم، دو یون تک ظرفیتی سدیم را به آب می‌دهد. این عمل را تبادل یون و این نوع سختی گیر را سختی‌گیر تبادل یونی یا همان  ION EXCHANGE می‌نامند.

از مزایای استفاده از این روش میتوان حذف کامل عوامل سختی ساز آب و برگشت ناپذیر بودن سختی آب را نام برد(سیستمهای مغناطیسی این مزیت را ندارند). قابل احیا بودن رزین و استفاده مجدد از آن در دوره‌های طولانی از دیگر مزایای این روش است. از معایب کار میتوان نیاز به انجام عملیات احیا در زمان اشباع شدن رزین را عنوان کرد. هرچند در سال‌های اخیر بدلیل ورود سختی گیر آب تمام اتوماتیک این مشکل برطرف شده است.

برای محاسبه سرانگشتی سختی گیر به پارامترهای زیر نیاز داریم تا با فرمول ارائه شده، ظرفیت سختی گیر را بر اساس واحد “گرین” بدست آوریم:

برای مثال: اگر آب دارای 200 PPM سختی کل باشد و دبی عبوری مورد نیاز کارفرما 2 متر مکعب ذر ساعت باشد، با در نظر گرفتن یک سیکل کامل کاری که معمولا 24 ساعت در نظر میگیرند، میتوان از ضرب 15.5 در 200 در 2 در 24 به ظرفیت مورد نیاز دست یافت که 148,800 گرین می‌شود.

برای احیا رزین کاتیونی و استفاده مجدد از آن نیازمند نمک هستیم. به ازای هر لیتر رزین کاتیونی 200 گرم نمک خالص نیاز است تا رزین احیا شده و مجدد بتوان از آن استفاده نمود.

جدول سختی گیرهای رزینی اتوماتیک

در جدول زیر انواع مدل‌های به همراه ظرفیت آنها و مشخصات تکمیلی آنها  قابل رویت می‌باشد. همچنین جهت مشاهده اطلاعات سختی گیر اتوماتیک 180000 گرین میتوان از جدول زیر استفاده نمود.

تفاوت شیر اتوماتیک زمانی، شیر اتوماتیک جریانی و شیر نیمه اتوماتیک

با استفاده از شیر زمانی، سختی گیر در زمان مشخصی بر اساس روز و ساعت وارد سیکل احیا ‌می‌شود.

با استفاده از شیر جریانی، سختی گیر بعد از عبور حجم مشخصی از آب به حالت بکواش و احیای رزین وارد می‌شود.

در صورت استفاده از شیر نیمه اتوماتیک نیاز است که اپراتور در زمان لازم (در حالتیکه رزین کاتیونی اشباع شده است) با چرخاندن دستگیره شیر، سختی گیر را به حالت بکواش و احیا ببرد.

نصب و راه اندازی سختی گیر با بدنه فایبرگلاس FRP

1- لوله کشی آب تا سختی گیر

توجه فرمایید در صورت لزوم و بنا به مقتضیات پروژه گاهی می توان مراحل نصب را با یکدیگر جابجا نمود ولی توصیه می شود اولین مرحله لوله کشی انجام شود.

برای لوله کشی، اول شیر چند راهه سختی گیر را بر روی بدنه قرار داده و لوله های ورودی و خروجی شیر را وصل می نماییم. جهت راحتی کار در صورت نیاز به تعمیرات شیر، باید برای نصب ورودی و خروجی از مهره و ماسوره استفاده گردد. با استفاده از مهره و ماسوره می توان در صورت نیاز سختی گیر و شیر چند راهه را از لوله کشی جدا کرد.

از نکات مهم لوله کشی، استفاده از شیر یکطرفه در خروجی شیر چند راهه است. با نصب شیر یکطرفه می توان در زمان بکواش، از برگشت آب ساختمان به داخل سختی گیر جلوگیری نمود. در صورتیکه سختی گیر دوبلکس می باشد باید برای هر سختی گیر از یک شیر یکطرفه مجزا استفاده نمود.

اکیدا توصیه می شود که لوله کشی بای پس نیز در نصب سختی گیر در نظر بگیرید تا در صورت خرابی سختیگیر، امکان جدا نمودن آن از سیستم لوله کشی بدون قطعی آب ساختمان وجود داشته باشد.

2- نصب لوله و نازل پایینی تانک فایبرگلاس

در این مرحله ابتدا باید لوله و نازل را در مرکز بدنه قرار داد تا مشخص شود سایز آنها مناسب است یا نیاز به کوتاهی دارد؟ این عمل باید قبل از ریختن سیلیس و رزین انجام شود.

ابتدا لوله را وارد نازل پایین تانک نموده و با چسب آنرا وصل می کنیم سپس لوله و نازل بالایی را در مرکز تانک frp قرار می دهیم. لبه بالایی لوله باید حدودا لب به لب پایین رزوه تانک قرار بگیرد. اگر بلندتر از این بود باید تا اندازه مناسب کوتاه شود.

جهت مطمئن بودن از سایز لوله و جلوگیری از دوباره کاری، قبل از ریختن رزین یا سیلیس شیر را بطور موقت نصب نمایید.

3- پر کردن منبع سختیگیر از سیلیس و رزین

برای سختی گیر های سایز کوچک و متوسط نیازی به ریختن سیلیس در کف تانک نمی باشد چون نازل های کف به حدی کوچک هستند که رزین امکان فرار از آنها را ندارد ولیکن در صورت درخواست کارفرما می توان در این منابع نیز از سیلیس استفاده نمود.

در سختی گیرهای بزرگ با سایز بالای تانک، توصیه می شود کف منبع تا جاییکه روی نازلهای پایینی گرفته شود، سیلیس ریخته شود تا از فرار رزین جلوگیری شود.

قبل از ریختن سیلیس، از سایز لوله و نازل مطمئن می شویم و آنها را بطور موقت در مرکز تانک نگه می داریم و سپس سیلیس را از دور لوله داخل تانک میریزیم. سیلیس باید حدودا 5 سانتی متر بالاتر از نازل را پر کند.

برای ریختن رزین باید از یک قیف استفاده کرد و رزین کاتیونی را از کنار لوله مرکزی داخل تانک ریخت. بهتر است مجرای داخلی لوله مرکزی بطور موقت با پارچه یا چسب نواری پوشانده شود تا رزین به داخل آن وارد نگردد.

4- نصب آب پخش کن بالا و شیر چند راهه

برای نصب شیر ابتدا سر لوله میانی را سنباده زده و خیس میکنیم تا به واشر داخل گلوئی آسیبی وارد نشود. سپس آب پخش کن بالا (نازل) را در قسمت پایینی شیر قرار می دهیم و می چرخانیم تا ثابت شود. شیر را روی دهنه تانک قرار می دهیم و بطور چرخشی از طریق دنده های شیر و تانک روی هم سوار می کنیم. شیر چند راهه اورینگ آب بندی دارد و نیازی به استفاده از نوار تفلون برای آب بندی نمی باشد.

لوله میانی باید در قسمت مرکزی  شیر قرار بگیرد و با چرخاندن و بستن شیر این لوله در مرکز شیر فیکس شده و با اورینگی که داخل شیر قرار دارد، آب بند می شود. در این مرحله باید توجه کنید آب پخش کن قفل شده باشد و از محل مناسب خود خارج نشود.

بعد از نصب شیر، سختی گیر آماده اتصال به لوله های ورودی و خروجی است. این لوله ها در مرحله اول جایگذاری شده اند پس فقط باید مهره ماسوره یا شلنگ ها را به شیر وصل کنیم.

 شیر اتومات جریانی یا حجمی دارای دو قطعه سیاه به شکل لوله کوتاه است که درون جعبه شیر قرار دارد و باید به کانکشن ورودی و خروجی شیر متصل گردد. داخل یکی از این دو قطعه پروانه سفید رنگی وجود دارد که شمارنده میزان آب عبوری است و این قطعه باید در قسمت خروجی نصب شود.

جهت نصب این قطعه های سیاه رنگ باید آنها را باز نموده و از یک طرف با اورینگ مربوطه روی شیر نصب کند و سمت دیگر را با تفلون به مهره ماسوره یا شلنگ متصل نمایید. سپس دو قطعه را با دقت به یکدیگر چسبانده و قطعه نگهدارنده یا همان خار مربوطه را برای اتصال کامل در جای خود قرار دهید.

 5- مرحله آخر اتصال شلنگ آب نمک و فاضلاب

در پشت شیر چند راهه سختی گیر دو اتصال وجود دارد که برای فاضلاب و مکش آب نمک می باشد. خروجی کوچکتر مخصوص مکش آب نمک بوده و اتصال بزرگتر جهت وصل نمودن به فاضلاب می باشد. شلنگ فاضلاب با سایز مناسب را به اتصال بزرگتر وصل نمایید و تا فاضلاب موتورخانه هدایت کنید. برای اتصال آب نمک از شلنگ شفاف (تراز نمره 8) استفاده نمایید و آنرا تا کف منبع نمک هدایت کنید. توجه فرمایید منبع نمک باید در ، کنار سختی گیر قرار گیرد. با انجام دادن این مراحل نصب سختی گیر به پایان رسیده است.

 توجه فرمایید نحوه نصب سختی گیر با شیر اتومات و نیمه اتومات کاملا یکسان بوده و کاربران و نصابان سختی گیر می توانند از دستورالعمل فوق پیروی کنند. هرچند که شکل شیرهای اتوماتیک و نیمه اتوماتیک متفاوت است ولیکن کانکشن های قابل اتصال به لوله های ورودی و خروجی، کانکشن آب نمک، فاضلاب و همینطور کانکشن قابل اتصال به تانک frp در هر دو مدل یکسان می باشد.

اما راه اندازی سختی گیر به نوع شیر نصب شده بستگی دارد به همین دلیل هر یک از سه حالت را بطور مجزا شرح می دهیم.

راه اندازی سختی گیر نیمه اتوماتیک ساده بوده و در واقع زمانیکه نصب انجام می شود و آب داخل سختیگیر وارد می گردد، سختی گیر وارد مرحله سرویس شده و نیاز به هیچ گونه تنظیمی ندارد. در واقع شیر نیمه اتوماتیک یا همان دستی قابلیت این را دارد که با چرخاندن دسته بالای آن ، شیر را در وضعیت خاصی قرار داد. پس اگر در همان ابتدای کار، شیر در وضعیت سرویس باشد می توان از آب خروجی آن برای استفاده مورد نظر، بهره برد. در سختی گیرهای نیمه اتوماتیک همانطور که قبلا هم ذکر شد نیاز به اپراتور وجود دارد. اپراتور بایستی در بازه های زمانی مشخص از آب ورودی و خروجی سختی گیر، نمونه برداری کرده و با کیت سختی سنجی ، میزان سختی آب را اندازه بگیرد. اگر سختی خروجی از سختی گیر صفر بود یعنی دستگاه می تواند به کار خود ادامه دهد ولیکن زمانیکه سختی از صفر بالاتر رفت بدین معناست که سختی گیر نیاز به عملیات احیا دارد. پس اپراتور باید 4 مرحله احیا را با چرخاندن شیر و قرار دادن آن در وضعیت مورد نیاز به انجام رساند.

مراحل احیا را جهت یادآوری ذکر میکنیم:

توصیه می شود مدت زمان انجام عملیات بکواش حداقل 5 دقیقه باشد. برای انجام عملیات نمک شور تا زمانیکه کل آب نمک درون مخزن تخلیه نشده باشد باید عملیات را ادامه داد و توصیه می گردد بعد از اتمام آب نمک درون تانک اجازه دهید حداقل 15 دقیقه آب نمک لابلای رزین ها باقی بماند. مدت زمان پرکردن مخزن آب نمک بالطبع تا زمان لبریز شدن آن باید ادامه یابد. برای مرحله شستشو و آبکشی رزین زمانی حدود 3 تا 5 دقیقه در نظر بگیرید.

تمامی مراحل فوق و همینطور مرحله سرویس، بر روی شیر نیمه اتوماتیک وجود دارد که اپراتور از روی کاتالوگ شیر می تواند آنها را پیدا کند.

توجه داشته باشید سرکشی به موقع اپراتور برای سختی سنجی و یافتن زمان مناسب برای احیا و همینطور برای پرکردن به موقع سنگ نمک درون مخزن ذخیره آب نمک از آیتم های بسیار مهم در نگهداری سختی گیر نیمه اتومات می باشد

منبع : us.metoree.com