حفظ سلامت انسان با ارزیابی ایمنی مواد گرافنی

مواد گرافنی به دلیل خواص منحصر به فردی مانند رسانایی الکتریکی بالا استحکام مکانیکی و سطح فعال گسترده توجه بسیاری از صنایع از جمله الکترونیک انرژی و پزشکی را به خود جلب کرده اند. با این حال ابعاد نانومتری و شیمی سطحی خاص این مواد نگرانی هایی را در مورد تعامل آنها با سیستم های زیستی ایجاد کرده است. به همین دلیل ارزیابی ایمنی مواد گرافنی به یک اولویت مهم در توسعه این فناوری ها تبدیل شده است.

به گزارش آزونانو چالش های ایمنی مواد گرافنی چه چیز هایی هستند؟ با وجود کاربرد های گسترده مواد گرافنی مطالعات نشان داده اند که این مواد می توانند واکنش های زیستی متفاوتی را در موجودات زنده ایجاد کنند. به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض اکسید گرافن (GO) می تواند باعث ایجاد ناهنجاری های رشدی در مدل های جانوری مانند ماهی زبرافیش (گورخرماهی) شود.

همچنین مطالعات روی موش ها نشان داده است که ورق های بزرگ تر اکسید گرافن باعث ایجاد پاسخ های التهابی شدیدتری نسبت به ورق های کوچک تر می شوند. این یافته ها اهمیت توجه به ابعاد و ویژگی های فیزیکی مواد گرافنی در ارزیابی ایمنی آنها را برجسته می کند.

علاوه بر این مطالعات آزمایشگاهی روی سلول های انسانی نشان داده اند که اکسید گرافن می تواند در غلظت های بالا اثرات سیتوتوکسیک (سمیت سلولی) ایجاد کند. این نتایج نشان می دهند که تعامل مواد گرافنی با سیستم های زیستی بسیار پیچیده است و به عوامل مختلفی مانند اندازه شکل شیمی سطح و مسیر مواجهه بستگی دارد.

به نظر می رسد که راهکار حل این مشکل دستورالعمل های استاندارد است. یکی از چالش های اصلی در ارزیابی ایمنی مواد گرافنی فقدان دستورالعمل های استاندارد برای آزمایش های سم شناسی است. این موضوع تفسیر داده ها و ایجاد دستورالعمل های نظارتی را دشوار می کند.

محققان بر لزوم توسعه روش های استاندارد برای ارزیابی ایمنی این مواد تأکید کرده اند تا بتوان نتایج مطالعات مختلف را به طور هماهنگ مقایسه و تحلیل کرد.

در این میان همکاری بین محققان صنعت و نهاد های نظارتی کاملا ضروری است. برای دستیابی به استاندارد های ایمنی قوی همکاری نزدیک بین محققان صنعت و نهاد های نظارتی راهگشا است. این همکاری می تواند به توسعه دستورالعمل های مسئولانه برای استفاده از مواد گرافنی کمک کند و اطمینان حاصل کند که پیشرفت های علمی خطری برای سلامت انسان و محیط زیست ندارد؛ بنابراین با توجه به پتانسیل بالای مواد گرافنی در صنایع مختلف ارزیابی ایمنی این مواد باید به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند توسعه آنها در نظر گرفته شود.

درک بهتر توزیع زیستی مواد گرافنی در سیستم های بیولوژیکی و مکانیسم های سمیت آنها می تواند به طراحی محصولات ایمن تر و کارآمدتر کمک کند. با توسعه پروتکل های استاندارد و تقویت همکاری بین ذینفعان مختلف می توان به آینده ای پایدار و ایمن برای فناوری های مبتنی بر گرافن امیدوار بود.

در مقاله ای که محققان در مجله Small منتشر کردند بر اهمیت رویکرد مسئولانه در توسعه فناوری های نوین تأکید شده است.

انتهای پیام/