خریدن توییتر توسط یک سرمایه دار، چقدر نگران کننده است؟

خریدن توییتر توسط یک سرمایه دار، چقدر نگران کننده است؟

یکی از عناصر اصلی که منجر به جدایی رسانه واقعی از رسانه عمومی در جهان شد، همیشه موضوع مالکیت بوده است! نگرانی هایی که منجر به پذیرش برخی الزامات برای رسانه ها شد و چارچوب هایی که مالکیت برزگ بر رسانه ها تحمیل کرد، ممکن است اصول اصلی رسانه را که اطلاعات مبتنی بر حقیقت و پوپولیسم بود، به چالش بکشد.

با تولد رسانه های جدید، این نگرانی عمومی نسبت به جایگاه رسانه و نقش تعاملی آن با مردم، تا حدودی ذهن جوامع را به سمت نوعی اعتماد سوق داد. محصولی که قبلا بسیار کم رنگ شده بود. در قرن اخیر بیشتر موسسات و شرکت های رسانه ای و ارتباطی که از نظام سرمایه داری متاثر شده بودند به ابزار سیاسی و حکومتی تبدیل شدند. اساسا قرار گرفتن رسانه ها در میانه نظام های سیاسی با روابط سیاسی و اقتصادی و تداوم این وضعیت در تمامی ساختارهای سیاسی حاکم، حاکی از وجود روابط متقابل میان رسانه ها و ساختارهای سیاسی و حفظ توازن بین ساختارهای اصلی است. مراکز قدرت در جوامع به گونه ای که مالکیت حرف اصلی را در متن سیاست و قدرت بر رسانه ها می زند.

اما خبر فروش توییتر که از نظر سرعت و زمان، تعامل، جامعیت، جهان شمول و نقطه گذاری رسانه ای بی نظیر بود، بستر این آرامش نسبی را به تلاطم تبدیل کرد! ، اما حتی سازنده آن، جک دورسی، در مورد آینده شک دارد! رسانه ای که بیش از 97 درصد از رهبران کشورهای عضو سازمان ملل در آن حساب فعال دارند! رسانه‌ای که در نگاه جهانیان بود، فارغ از هر نوع انحصار، امکان گفت‌وگو و تعامل را در اختیار همگان قرار می‌داد و توسط سیاستمداران و نخبگان برای رسانه‌ها شناخته می‌شد.

نگاهی به کارآمدی این رسانه ها در عرصه دیپلماسی شاید خالی از لطف نباشد! در این راستا می‌توان به توئیت‌های وزیر امور خارجه ایران در جریان تنظیم سند توافق هسته‌ای ایران با 5+1 اشاره کرد که می‌تواند مانع از انحراف در این معاهده شود یا ورود ترامپ به عرصه توئیتر و دوری او از رسانه‌های سنتی. که بستر منحصر به فردی را برای این رسانه ها فراهم کرده است که کشورهایی مانند ایران را ایجاد کرده و بهره برداری نسبتاً مطلوبی را فراهم کرده اند که به دلیل ساختار و مالکیت خاص خود امکان حضور متناسب در دسترسی به رسانه های سنتی را نداشته اند.

در واقع این رسانه ها همواره روایت های ساختگی خود را منتشر کرده و افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داده اند و دامنه کشورهای هدف آنها معمولا محدود بوده است. اما توییتر توانست این انحصار را بشکند و بدون توجه به زمان و مکان این امکان را فراهم کند. سیاستمداران به فرصت های جدیدی برای سیاست خارجی خود نیاز دارند. در تحقیقی در توییتر در زمان خروج آمریکا از برجام، عنوان شد که دیپلماسی وقت ایران در توییتر تلاش کرد هویت‌سازی و اعتمادسازی را به صورت تهاجمی و تدافعی تبیین کند و این مورد را می‌توان به عنوان عاملی کمک‌کننده قرار داد. عنصری در دستور کار دیپلماسی کشور در راستای قدرت نرم. .

در حقیقت کارکرد توییتر در عرصه سیاست نه تنها برای ایران بلکه برای سایر کشورها نیز بستر تعامل در حوزه افکار عمومی را فراهم کرده است. سرمایه اجتماعی که توییتر از طریق افشاگری، شفاف سازی و روان سازی سیاست در عرصه عمومی برای کشورهای مختلف فراهم کرده است، زمینه را برای گفت و گوی بیشتر فراهم کرده است.

در واقع، توانایی توییتر برای بیان روایت‌های مختلف از یک موضوع، به دلیل در دسترس بودن و برای همه بدون توجه به قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، بستر متفاوتی برای بیان بود. از این منظر خرید توییتر فقط یک اقدام اقتصادی یا یک خبر ساده نبود. به چالش کشیده شدن بیشتر ظرفیتی بود که شاید نتواند نقش قبلی را با مالکیت انحصاری تکرار کند! و شاید میدان باز رسانه های جدید، ورود به نوعی دموکراسی در عرصه دیپلماسی را به چالش کشیده است!

رسانه‌های جدید تصویری برای اعتمادسازی، احیای نگرش‌ها و خواندن حقیقت بودند، چرا که بستر گفت‌وگو را فراهم کردند و اگر قدمی در انحصار مالکیت سرمایه‌داری بردارند، شاید سرنوشت رسانه‌های سنتی دور از ذهن نباشد. . ! در واقع از آنجایی که اقتصاد سیاسی زمینه ساز اقتصاد فرهنگی شده است و رسانه ها نیز از آن دور نیستند، این خرید و فروش مبنایی جز قدرت ندارد، به خصوص که آقای دکتر. ایلان ماسک علیه مقاومت هیئت مدیره توییتر گفت. در مقابل فروش آن که در نتیجه سهم 15 درصدی نوعی بلوک سرمایه در این رسانه ها اجرا می شود.

این اهمیت را نمی توان جدا از نقطه کانونی همه تبادلات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که همان قدرت است، تعریف کرد، قدرتی که رسانه ها توانستند آن را بازآرایی کنند و جاذبه ای از قدرت مردمی را در اختیار مخاطبان خود قرار دهند! اما میل به قدرت سرمایه داران برای انحصار آن برای توییتر نیز هزینه داشت! حال این سوال پیش می آید که آینده توییتر کجا تعریف می شود، در شرکت خودروسازی تسلا یا در بورس نیویورک یا …؟

23302

دکمه بازگشت به بالا