رئیس جمهور پیشین آلمان درگذشت

«هورست کوهلر» رئیس جمهور پیشین آلمان که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ رئیس دولت آلمان و از حامیان قاطع آفریقا بود روز شنبه در ۸۱ سالگی پس از یک بیماری کوتاه درگذشت.

«فرانک والتر اشتاین مایر» رئیس جمهور کنونی آلمان در نامه ای به بیوه کوهلر گفت: «با مرگ هورست کوهلر ما یک فرد بسیار محترم و بسیار محبوب را از دست دادیم که به دستاورد های بزرگی برای کشور ما و در جهان دست یافت.»

«اولاف شولتس» صدراعظم آلمان نیز از کوهلر به عنوان «سیاستمداری متعهد که در طول زندگی خود برای جهانی عادلانه تر تلاش کرد» تقدیر کرد.

خبرگزاری فرانسه نوشته کوهلر در بامداد شنبه در برلین در کنار خانواده اش درگذشت.

کوهلر در سال ۱۹۴۳ در لهستان تحت اشغال آلمان متولد و عمده سال های ابتدایی زندگی خود را پیش از آنکه در شهر «لودویگسبورگ» آلمان ساکن شود همراه با خانواده خود در اردوگاه های آوارگان گذراند.

او در رشته اقتصاد تحصیل و به عضویت حزب «دموکرات مسیحی» درآمده بود به سمت معاون وزیر دارایی در دولت هلموت کهل صدراعظم سابق آلمان رسید و نقشی کلیدی در جایگزینی مارک آلمان غربی به جای واحد پول آلمان شرقی پس از فروپاشی حکومت کمونیستی در سال ۱۹۹۰ و در روند اتحاد دو آلمان ایفا کرد.

رئیس جمهور اسبق آلمان در سال ۲۰۰۰ مدیر اجرایی صندوق بین المللی پول (IMF) شد و تا سال ۲۰۰۴ و پیش از نامزدی برای ریاست جمهوری آلمان در این سمت باقی ماند. کوهلر همچنین نقش های دیگری در خدمات ملکی و بانکداری داشت.

او پس از مطرح شدن توسط «آنگلا مرکل» رهبر مخالفان وقت که بعداً صدراعظم شد رئیس دولت آلمان شد. رئیس جمهور در آلمان یک نقش تشریفاتی است.

او در سال ۲۰۰۹ برای دومین دوره ریاست جمهوری خود انتخاب شد. اما در ماه می سال بعد پس از بیان اظهاراتی در مصاحبه ای که به گفته منتقدان از ایده اعزام هیئت های نظامی آلمان به خارج از کشور برای ایمن سازی مسیر های تجاری حمایت می کرد استعفا داد.

کوهلر در سخنرانی های خود مکررا بر اهمیت اعتقاد به قدرت آلمان و انرژی و خلاقیت مردم آن تأکید می کرد.

او آلمان را به عنوان «سرزمین ایده ها» معرفی کرد که آینده خود را شکل می دهد و به عنوان یک نیروی خیر در جهان عمل می کند.

در سیاست خارجی کوهلر تمرکز زیادی بر آفریقا داشت و بار ها از این قاره بازدید کرد.

به گفته مقامات آلمانی برای او تعامل با آفریقا نه تنها عاقلانه و آینده نگر به نظر می رسید بلکه از نظر اخلاقی نیز ضروری بود.