قدیمی ترین نقشه سه بعدی جهان با عمر ۲۰ هزار ساله / عکس

به گزارش آپارات نیوز این نقشه که در کف سنگی غار حکاکی شده است به نظر می رسد مدل مینیاتوری از دره اطراف باشد و توسط انسان های شکارچی-گردآورنده پیشاتاریخی ساخته شده است. پژوهشگران معتقدند که ساکنان اولیه این غار با تراشیدن و صیقل دادن سنگ های کف نه تنها نقشه ای از محیط اطراف خود خلق کرده اند بلکه به نوعی سیستم جریان آب طبیعی را شبیه سازی کرده اند.

به نقل از یک پزشک وقتی آب باران از طریق کانال ها حوضچه ها و فرورفتگی های این حکاکی ها عبور می کرد نقشه ای زنده از رودخانه ها دلتاه ها برکه ها و تپه ها روی کف غار به نمایش درمی آمد. اگرچه این نقشه دقیقاً مطابق با جغرافیای واقعی نیست و مثلاً طرفین دره وارونه حک شده اند تا با شیب طبیعی غار هماهنگ باشد اما پژوهشگران این حکاکی ها را یک «کارتوگرافی» (نقشه نگاری) پیشرفته توصیف می کنند.

غار «سِگونیول ۳» (Ségognole 3) بخشی از مجموعه ای از ساختارهای ماسه سنگی معروف در فرانسه است که شامل بیش از ۲,۰۰۰ حکاکی از دوران سنگی می شود. اما این غار خاص به دوره پایانی عصر سنگ (پارینه سنگی بالایی یا Upper Paleolithic) تعلق دارد یعنی زمانی که انسان ها نخستین سکونتگاه های پایدار خود را ایجاد کردند.

در میان حکاکی های این غار تصاویری از دو اسب به چشم می خورد که بر دیوار شیب دار غار حک شده اند. در کنار این تصاویر یک مثلث تراشیده شده وجود دارد که شکلی شبیه به لگن ران و کمر انسان دارد. جالب تر اینکه کانالی که از مرکز این مثلث عبور می کند مانند دستگاه تناسلی زنانه طراحی شده است. این ترکیب از هنر و طبیعت نشان دهنده تخیل و دیدگاه خلاقانه انسان های آن زمان است.

پژوهشگران با بررسی الگوهای جریان آب در داخل غار به این نتیجه رسیدند که انسان های اولیه با تغییر و دستکاری کف غار مسیر آب را به طور دقیق کنترل می کردند. باران از طریق شکاف های سنگ ها وارد غار می شد و به فرورفتگی هایی هدایت می شد که به نظر می رسد توسط انسان ها گسترش یافته یا عمیق تر شده اند.

بزرگ ترین این حوضچه ها که در ارتفاع بالاتر قرار دارد مانند یک برج آب عمل می کرد و باران را به نقاط دیگر هدایت می کرد. در پایین دست آب به دو شاخه تقسیم می شد: یکی از میان مثلث و دیگری از کانال های نقشه عبور می کرد. تپه های کوچک و گرد که در نقشه تراشیده شده اند با شیارهای عمیق محصور شده اند و شباهت زیادی به تپه های واقعی دارند.

پژوهشگران باور دارند که حکاکی های روی کف غار تصویری از دره اطراف غار را بازنمایی می کند. بخش های مسطح غار به فلات های اطراف شبیه هستند. کانال های میانی جریان رودخانه «اِکُل» (École River) و شاخه های فرعی آن را نشان می دهند. برخی از حوضچه ها احتمالاً برکه ها را نمایش می دهند و شیارهای افقی در برخی مناطق می توانند نماد دره ها یا آبراهه های طبیعی باشند. حتی تپه های کوچک حکاکی شده نیز با تپه های واقعی منطقه تطابق نسبی دارند.

نقشه ای برای شکار آموزش یا مراسم؟

هرچند تفسیر دقیق این حکاکی ها همچنان به تحقیقات بیشتری نیاز دارد اما پژوهشگران چندین کاربرد احتمالی برای این نقشه متصورند.

• برنامه ریزی شکار: نقشه می توانسته به انسان های اولیه در طراحی مسیرهای شکار کمک کند.
• آموزش: احتمالاً این نقشه به نسل های جوان تر برای شناخت محیط و منابع طبیعی منطقه آموزش داده می شده است.
• روایت داستان ها: نقشه ممکن است برای بازگو کردن داستان های مرتبط با زمین آب و طبیعت مورد استفاده قرار گرفته باشد.
• مراسم مذهبی: آب در بسیاری از فرهنگ های باستانی نماد زندگی و تقدس بوده است و این نقشه می توانسته برای انجام مراسم مرتبط با آب طراحی شده باشد.

این نقشه نه تنها نشان دهنده آگاهی بالای انسان های اولیه از محیط اطرافشان است بلکه از توانایی تفکر انتزاعی و خلق مدل های نمادین خبر می دهد. این کشف ثابت می کند که حتی در ۲۰,۰۰۰ سال پیش انسان ها می توانستند اطلاعات پیچیده را به صورت بصری و قابل درک نمایش دهند.

این نقشه سه بعدی به ما کمک می کند تا دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی و خلاقیت انسان های پیشاتاریخی داشته باشیم. کشفی که نشان می دهد انسان ها از همان ابتدا به دنبال ثبت و درک محیط اطراف خود بوده اند نه فقط برای بقا بلکه برای تعامل و درک بهتر جهان.

۵۸۵۸