پرتاب چانگ 6 به ماه +فیلم
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آپارات نیوز؛ اداره ملی فضا چین (CNSA) اعلام کرد که وسیله نقلیه chang’e-۶ mission ascent در ساعت ۷:۳۸ عصر شرق ۳ ژوئن (۲۳۳۸ UTC) از بالای فرودگاه ماموریت در دهانه آپولو بلند شد. این صعود در حال حاضر مدارگرد Chang’e-۶ را در یک مدار پایین ماه عقب نشینی ردیابی می‌کند.
چانگ ۶ در اواخر ۱ ژوئن در سمت دور ماه فرود آمد و شروع به جمع آوری نمونه‌های سنگ و رگولیت با یک قاشق و حفاری کرد. سپس تا ۲۰۰۰ گرم به وسیله نقلیه صعود بارگذاری شد.
لی شیائو یو، مهندس مرکز کنترل هوافضا پکن (BACC) گفت: کار بسته بندی در شرایط عادی به پایان رسیده و کل فرآیند صاف است. وسیله نقلیه صعود بلند شد و با کمک ماهواره رله Queqiao-۲ به موقعیت و تعیین نگرش مستقل دست یافت.
عملیات نمونه گیری و صعود موفق گام‌های مهمی در ماموریت پیچیده چهار فضاپیمای فضایی برای ارائه نمونه‌های منحصر به فرد و علمی ارزشمند ماه به زمین است.
انتظار می‌رود که وسیله نقلیه صعود در چند روز آینده با ماژول خدمات ماموریت ملاقات و لنگر اندازی کند. هر دو فضاپیمای فضایی در طول مانور‌ها با سرعت حدود ۱.۶ کیلومتر در ثانیه حرکت خواهند کرد.
پس از اتصال، قوطی‌های نمونه از طریق یک فرآیند خودکار به یک ماژول ورود مجدد منتقل می‌شوند. سپس وسیله نقلیه صعود در حالی که ماژول سرویس منتظر زمان محاسبه شده برای شروع بازگشت به زمین است، دور ریخته می‌شود. این انتظار می‌رود در حدود ۲۰ تا ۲۱ ژوئن، با ماژول ورود مجدد به مغولستان داخلی در حدود ۲۵ ژوئن به وقت پکن فرود آید.
چین زمان بندی برنامه ریزی شده برای نقاط عطف را منتشر نکرده است، اما این ماموریت به شیوه‌ای مشابه با ماموریت بازگشت نمونه chang’e-۵ nearside ۲۰۲۰ ادامه دارد. مقامات فضایی چین قبلا اعلام کرده اند که این ماموریت ۵۳ روز طول خواهد کشید.
تقویت برنامه‌های ماه و فضای عمیق
به گزارش اسپیس نیوز، پرتاب از سطح ماه و قرار ملاقات و لنگر اندازی در مدار ماه تجربه‌ای قابل اجرا برای برنامه چین برای قرار دادن فضانوردان در ماه و بازگشت آنها به زمین قبل از سال ۲۰۳۰ خواهد بود. نمونه گیری همچنین برای تلاش‌های فضایی عمیق مانند سیارک tianwen-۲ و ماموریت دنباله دار مفید خواهد بود. چین همچنین قصد دارد ماموریت بازگشت نمونه tianwen-۳ مریخ را در حدود سال ۲۰۳۰ راه اندازی کند.
Ge Ping، سخنگوی چانگ ۶ و معاون مدیر مرکز اکتشاف و مهندسی فضایی ماه تحت CNSA در مورد Chang’e-۶ گفت: ماموریت بسیار سخت است. ما ماهواره رله Queqiao-۲ را در مراحل اولیه پرتاب کردیم، فناوری‌هایی را در مورد نمونه گیری سریع هوشمند و پرتاب و صعود از سطح ماه به کار گرفتیم، که پایه‌ای محکم برای فن آوری‌هایی مانند فرود نرم و نمونه گیری بر روی اجسام فرازمینی گذاشته است.
Queqiao-۲ در ماه مارس راه اندازی شد و وارد مدار تخصصی ماه شد. از آنجا ارتباطات با سمت دور ماه را تسهیل می‌کند، که همیشه از زمین دور است.
چانگ ۶، یک پشته تقریبا ۸.۲ تن از چهار فضاپیمای فضایی در ۳ مه از فرودگاه فضایی ونچانگ پرتاب شد. حدود ۴.۵ روز بعد وارد مدار ماه شد. فرودگاه ماموریت حدود ۳.۲ تن با موفقیت در ساعت ۶:۲۳ عصر شرق ۱ ژوئن به ماه رسید.
فرودگاه چانگ ۶ همچنین یک مریخ نورد کوچک را منتشر کرد که از فضاپیمای اصلی تصویر برداری می‌کرد. مسیر‌های رانندگی را می‌توان در رگولیت ماه مشاهده کرد. این تصویر فرودگر و آرایه‌های خورشیدی آن را نشان می‌دهد، یک بازوی اسکوپ مستقر شده است. پرچم ملی چین نیز قابل مشاهده است که پس از اتمام جمع آوری نمونه‌ها به کار گرفته شده است. ماشین صعود در بالای فرودگاه است. یک دوربین پانورامیک نیز محیط اطراف فرودگاه را ثبت کرد.
بار‌های بین المللی، ماموریت‌های آینده
آژانس فضایی فرانسه همچنین اعلام کرد که بار مفید DORN برای تشخیص گاز خروجی رادون با موفقیت روشن شده و داده‌ها را جمع آوری کرده است. بار مفید قبل از پرتاب وسیله نقلیه صعود خاموش شد. این فرودگر همچنین یون‌های منفی را در بار مفید سطح ماه (NILS) که توسط موسسه فیزیک فضایی سوئد توسعه یافته است، حمل می‌کند که CNSA تأیید کرد روشن شده است. یک بازتابنده رتروا لیزری منفعل ایتالیایی نیز در فرودگاه است.
نمونه‌ها می‌توانند حاوی مواد خارج شده از عمق زیر پوسته ماه باشند. این و سایر مطالب ممکن است بینش را در مورد اینکه چرا طرف‌های نزدیک و دور بسیار متفاوت هستند، و همچنین سرنخ‌هایی در مورد تاریخ منظومه شمسی اولیه ارائه دهند.
چانگ ۶ بخشی از برنامه گسترده‌تر ماه چین است. این کشور با دو ماموریت به قطب جنوب ماه پیگیری خواهد کرد. این‌ها Chang’e-۷ در سال ۲۰۲۶ و Chang’e-۸ در حدود سال ۲۰۲۸ هستند. هدف این کشور راه اندازی اولین ماموریت ماه با خدمه تا سال ۲۰۳۰ است.
هر دو مجموعه ماموریت بخشی از برنامه‌ای برای ایجاد یک پایگاه دائمی ماه است. این پروژه به عنوان برنامه بین المللی ایستگاه تحقیقات ماه (ILRS) شناخته می‌شود که برای دهه ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است. تعدادی از کشور‌ها و سازمان‌ها به این پروژه امضا کرده اند.
انتهای پیام/