کفنی که مایه افتخار خدیجه(س) شد/ رجعت ام المؤمنین در دوران ظهور

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا امروز جامعه اسلامی عزادار مادری است که بیش از 1500 سال از رحلتش به عالم باقی می گذرد همان بانویی که او را به عنوان مادر مؤمنین می شناسند او همان کسی است که 11 امام معصوم (ع) از نسلش هستند و قرار است پسر او منجی بشریت باشد و چه زیباست وقتی موعود امم در هنگامه ظهور خودش را نوه خدیجه کبری (س) معرفی کند.

کفنی که مایه افتخار خدیجه(س) و مایه تسلی پیامبر(ص) شد

وقتی حضرت خدیجه (س) در سن 65 سالگی در سال دهم بعثت به جوار رحمت الهی پر کشید در روایتی مشهور آمده است که فرشتگان از جانب خدای متعال کفن مخصوصی برای حضرت خدیجه کبری(س) نزد پیامبر اکرم (ص) آوردند. کفنی که مایه افتخار خدیجه (س) و مایه تسلی حضرت نبی خاتم(ص) شد.

پیامبر(ص) همسرش را با آن کفن پوشاندند سپس جنازه اولین زن مسلمان را با همراهان به سوی قبرستان معلی در دامنه کوه حجون در بالای مکه بردند و به خاک سپردند. 

راز محبوبیت خدیجه(س) نزد آخرین فرستاده الهی

بماند که پیامبر(ص) در فراق یار همدم و همسر با وفایش خدیجه کبری(س) بسیار اندوهگین شد خدیجه همان بانویی بود که با حضورش مانع آسیب رساندن به نبی خدا می شد نقش حمایتی او کم تر از حضرت ابوطالب(ع) نبود. به همین خاطر شاید بتوان گفت که در زندگی حضرت محمد(ص) هیچ مصیبت و حادثه تلخی برای ایشان همانند رحلت جانسوز مادر حضرت فاطمه زهرا(س) نبود. به همین خاطر سال مرگ ام المؤمنین را «سال حزن» نامید و پیامبر(ص) سال های بعد از دوران خدیجه(س) همواره به یادش بود و در فراقش اشک می ریخت.

زیرا موضع گیری ها او در دفاع از اسلام و صرف ثروت بیکرانش برای تقویت این دین نوپا باعث تحکیم و گسترش اسلام شد و این اندوه جانکاه پیامبر(ص) در واقع پاسداشت عظمت ایثار فداکاری و مقاومت های حضرت خدیجه(س) است.

رجعت حضرت خدیجه(س) در دوران ظهور

در ادامه می خواهیم روایتی کوتاه از جلد 53 کتاب بحار درباره حضرت خدیجه(س) برایتان نقل کنیم که شاید کم تر شنیده یا خوانده باشید: 

مطابق روایات بسیار هنگام ظهور امام زمان(عج) پیامبر(ص) و جمعی از اولیاء خدا و یاران پیامبر(ص) به دنیا رجعت می کنند و در عصر درخشان ظهور از دشمنان انتقام می گیرند و مدتی دوباره در دنیا زندگی می کنند.  در این زمینه امام صادق(ع) طی سخنانی به یکی از شاگردان معروفش به نام مفضل بن عمر فرمودند: «… سپس امام حسین(ع) در حالی که به خونش رنگین است همراه سایر شهیدان کربلا ظاهر می شوند هنگامی که رسول خدا(ص) او را با آن وضع می نگرد گریه می کند اهل آسمان ها و زمین از گریه او می گریند… در جانب راست امام حسین(ع) حضرت حمزه و در طرف چپ او حضرت جعفر طیار(ع) حرکت می کنند در این هنگام خدیجه(س) می آید در حالی که محسن (فرزند شهید فاطمه(س)) را در آغوش گرفته همراه فاطمه بنت اسد (مادر امام علی(ع)) می آیند و بلند بلند گریه می کنند حضرت زهرا(س) مادر محسن پشت سر آن ها می آید و فریاد می زند: «هذا یومکم الذی کنتم توعدون»؛ این همان روزی است که به شما وعده داده می شد».
حال بیایید در چنین روزی به ساحت حضرت خدیجه(س) سلام و درود بفرستیم و با خواندن زیارت نامه حضرت(س) از ایشان مدد بگیرم.

بِسْمِ ٱللّهِ ٱلرَّحْمنِ ٱلرَّحِیمِ
السَّلامُ عَلَیْک یا اُمَّ الْمُؤْمِنِینَ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا زَوْجَةَ سَیّدِ الْمُرْسَلِینِ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا اُمَّ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا أَوَّلَ الْمُؤْمِناتِ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ أَنْفَقَتْ مالَها فِی نُصْرَةِ سَیِّدِ الاْنْبِیاءِ وَ نَصَرَتْهُ مَااسْتَطاعَتْ وَدافَعَتْ عَنْهُ الاْعْداءَ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ فَهَنِیئاً لَک بِما أَوْلاک اللهُ مِنْ فَضْل وَالسَّلامُ عَلَیْک وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.