روش درمانی جدید برای کمردرد
دکتر احمدرضا جمشیدی اظهار کرد: به نظر میرسد در شیوع بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) عوامل ژنتیکی تاثیر گذار است. در آسیاییها این بیماری کمتر از اروپاییها شایع است.
وی در پاسخ به سوالی درباره پژوهشهای این مرکز درباره راههای درمان بیماریهای روماتیسمی، گفت: درمانهای جدید مثل یک پازل هستند. حاصل مجموعه تحقیقاتی که انجام میشود ممکن است به جایی برسد که به کشف یک درمان جدید منجر شود. مثلا اخیرا در مطالعات ما درباره اسکلرودرمی که یک بیماری ناتوانکننده است، موفق به پیدا کردن پروتئینی شدیم که مسئول آبرسانی به پوست است و مشاهده کردیم که این پروتئین در بافت بیماران اسکلرودرمی بسیار پایین است. وقتی که مقاله این پژوهش منتشر شود ممکن است مقدمه رسیدن به دستاوردی در خصوص درمان این بیماری قرار بگیرد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: اخیرا درمانی را در زمینه پیشگیری از کمردرد مطرح کردیم که روش موثری بوده و مطالعاتی هم روی آن انجام شد و در این زمینه هم مقالاتی منتشر شده است.
وی درباره فعالیتهای تحقیقاتی بینالمللی مرکز تحقیقات روماتولوژی گفت: با مرکز تحقیقات ایمونولوژی و روماتولوژی استرالیا مطالعهای انجام گرفته است همچنین با اسپانیا و چند کشور دیگر هم پژوهشی در زمینه بیماریهای اسکلرودرمی انجام شد. علاوه بر آن، در خصوص بیماری بهجت با ژاپن، اتریش و پرتغال و کشورهای دیگر همکاری داشتهایم.
در ادامه، جمشیدی تعداد بیماران اسکلرودرمی ثبت شده در سامانه رجیستری مرکز تحقیقات را ۶۷۹ نفرعنوان کرد و درباره این بیماری گفت: پوست بیمار در طی این بیماری خودایمنی، سخت و دچار زخمهایی میشود. این بیماری نادر، بیماری سختی برای بیمار و پزشک است.
این فوقتخصص روماتولوژی درباره یکی از طرحهای تحقیقاتی مرکز تحقیقات روماتولوژی گفت: در یکی از طرحهای تحقیقاتی با روستایی در استان کردستان برخورد کردیم که از ۴۵ خانوار این روستا، ۳۸ خانواده بیماری خودایمنی داشتند. این افراد مبتلا، با ازدواج و تولیدمثل، بیماریهای خودایمنی را گسترش میدهند. به چنین مشکلاتی باید پرداخته شود که البته نیاز به بودجه دارد. مرکز تحقیقات روماتولوژی باید روی این مسائل کار کند، ولی دست ما بسته است.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی دانشگاه تهران با بیان این که این مرکز، یکی از قدیمیترین مراکز تحقیقاتی کشور است، گفت: این مرکز، همچنان ردیف بودجه مستقل ندارد. ما وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران هستیم و بودجه خود را از بودجه دانشگاه دریافت میکنیم و بقیه بودجه، از کمکهای خیرین یا تعامل با وزارتخانهها تامین میشود.
وی افزود: البته دانشگاه علومپزشکی تهران حمایت لازم را از ما میکند، ولی بیشتر از این برای دانشگاه ممکن نیست. تعدادی از استادان ما برای مشارکت در طرحهای پژوهشی بینالمللی دعوتنامه دارند، ولی به علت مشکلات مالی نمیتوانند در این طرحها شرکت کنند. ما سعی میکنیم شرایط فعلی را درک کنیم، ولی امیدواریم که مسئولان مربوطه هم ما را درک کنند. فکر میکنم سرمایهگذاری در این بخشها باعث میشود هزینههای عوارض بعدی کاهش پیدا کند.