متروپلهای بالقوهای که ممکن است بر سر بیماران آوار شود
بعد از هر زلزله، آتش سوزی، سیل، فروریختن ساختمان و اتفاقاتی مانند آنچه در کلانشهر آبادان رخ داد، فقط به یاد می آوریم که ساختمان های ما به اندازه کافی استحکام ندارند، ایمنی سازه های ما قابل اعتماد نیست و امکانات مدیریت بحران کافی نیست و بیمارستان های ما در خطر و بحران پناهگاهی برای مردم است، آنها خسته شده اند، موضوعی که یک کارشناس امنیتی درباره آن صحبت کرده است.
به گزارش آپارات نیوز، پس از سقوط «کلان شهر»، بحث ایمنی ساختمان دوباره داغ شد; موضوعی که همیشه پس از چنین بحران هایی برای ما در اولویت بوده و پس از مدتی دوباره آن را فراموش می کنیم. درست مثل زمانی که پلاسکو آتش گرفت و فروریخت، درست مثل زلزلههایی که بیمارستانهای تازه افتتاح شده را ویران کرد و حالا مثل کلان شهری که زندگیهای بسیاری زیر آوار مدفون شدند.
اکنون دوباره بحث امنیت ساختمان های کشور مطرح شده و حتی در تهران نیز اعلام شد که 129 ساختمان در وضعیت ناایمن قرار دارند. ساختمان هایی که اسامی آنها به صورت رسمی اعلام نشده است از گوشه و کنار و از گفته های قبلی برخی مسئولان از جمله نام بیمارستان ها و مراکز درمانی مختلف به چشم می خورد. موضوعی که عمق فاجعه احتمالی را نشان می دهد. زیرا بیمارستان هایی که باید در بحران به افراد، بیماران و مجروحان پناه دهند، می توانند بعد از کوچکترین حادثه طبیعی یا غیرطبیعی خود به بحرانی مانند متروپل، پلاسکو یا … تبدیل شوند.
عباس استادقی زاده – مدیر گروه بهداشت در حوادث و بلایا دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گو با آپارات نیوز، وی در خصوص وضعیت فرسودگی بیمارستانی در کشور گفت: مطالعات متعددی در خصوص بحث ایمنی بیمارستان ها انجام شده است که برخی از آنها مختص شهرستان و استان بوده است، اما طی دو سال مطالعه جامعی از سوی وزارت بهداشت در مورد ایمنی بیمارستان ها انجام شده است. ایمنی بیمارستان ها در سراسر کشور “در طول سال ها، آنها سیستمی به نام “ارزیابی ایمنی بیمارستان” یا HSI ایجاد کرده اند.
2 مطالعه ایمنی بیمارستان های کشور
وی افزود: این بررسی ها یک بار در سال 1392 در 224 بیمارستان ارزیابی ایمنی انجام شد که نشان داد وضعیت شاخص های ایمنی در حد متوسط و کمتر از 40 درصد است. در این مطالعه مطالعاتی بر روی سه بخش اصلی شامل ایمنی سازه ای، ایمنی غیرسازه ای شامل کلیه تجهیزات و امکانات بیمارستانی و ایمنی عملکردی بیمارستان که به وضعیت برنامه ها و سازه های مدیریت بحران در داخل بیمارستان می پردازد، انجام شد.
استادقی زاده گفت: البته ابزار سنجش ایمنی متفاوت است. برخی از آنها بسیار دقیق هستند و برخی از آنها چندان دقیق نیستند. برخی از ابزارهای ارزیابی ایمنی نیز نسبتاً کمی و برخی از نظر کیفی ایمنی را ارزیابی می کنند. به همان اندازه که بخواهیم به سمت کمی سازی حرکت کنیم، زمان، امکانات، منابع و اطلاعات زیادی می طلبد.
پروفسور تقی زاده ادامه داد: مطالعه دوم در سال 1395 با همین ابزار در 421 بیمارستان تکرار شد و به نزدیک 50 درصد رسید. البته اکثر اقدامات انجام شده روی سازه نبوده است. یعنی درصد ایمنی سازه ها تفاوت چندانی ندارد و بیشتر در مورد بحث تجهیزات و امکانات; یعنی بخش غیر ساختاری و عملکردی بیمارستان ها بهبود یافت.
مدیر گروه بهداشت حوادث و سوانح دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه متاسفانه بعد از سال 1395 مطالعه جامعی در خصوص ایمنی بیمارستان ها انجام نشده است، گفت: آیا وضعیت ما در خصوص ایمنی بیمارستان 40 تا 50 درصد است یا خیر؟ البته یک مطالعه آزمایشی دیگر در مورد تاب آوری بیمارستانی در استان یزد انجام دادیم که نتایج مشابهی داشت.
میانگین سطح ایمنی بیمارستان های کشور
استادقی زاده گفت: بر این اساس به طور کلی می توان گفت که وضعیت امنیتی بیمارستان ها در حد متوسط است. خیلی هم بد نیست و وضعیت خیلی خوبی هم ندارد، اما از آنجایی که بیمارستان ها مکان های حیاتی و حساسی هستند و در صورت بروز حادثه باید فعال باشند و بتوانند به بیماران خدمات ارائه دهند، البته انتظار داریم که وضعیت بیمارستان ها هم در این زمینه باشد. بهتر است و می تواند ایمنی را به 70 تا 80 درصد برساند که وضعیت خوبی است. تا آنجا که من می دانم از سال 1395 تاکنون مطالعه جامعی در مورد بیمارستان های ایران انجام نشده است.
بیمارستان های نوسازی شده در حال فروریختن!
وی با بیان اینکه بیمارستان هایی که عمرشان بین 60 تا 70 سال است البته جزو بیمارستان های فرسوده کشور محسوب می شوند، افزود: باید توجه داشت که وضعیت ایمنی بیمارستان ها به نوع سازه مورد استفاده بستگی دارد. می شود و به شرایط ساخت بستگی دارد.” بیمارستان چطوره؟ ما در زلزله اهر ورزقان بیمارستانی داشتیم که کاملاً نوساز بود و هنوز افتتاح نشده بود اما نتوانست در برابر زلزله مقاومت کند. ساختمان نوساز بود اما به دلیل کیفیت پایین ساخت نتوانست آن را تحمل کند.
لزوم توجه بیشتر به ایمنی بیمارستان های ارجاعی
استادقی زاده گفت: در کلان شهرها به دلیل جمعیت زیاد و از سوی دیگر به دلیل ارجاع و ارجاع بودن بیمارستان های کلان شهرها. به ویژه در تهران که بیماران از سراسر کشور برای درمان به بیمارستان های ارجاعی مراجعه می کنند، این بیمارستان ها از نظر ایمنی نیاز به توجه بیشتری دارند.
قوانین غیرقابل اجرا ایمنی ساختمان!
وی در خصوص راهکارهای ایمن سازی بیمارستان ها در کشور با توجه به حادثه خیز بودن ایران گفت: فکر می کنم بزرگترین و مهمترین مشکل ما عدم جدیت در اجرای قانون است. ما هیچ کمبودی در قانون نداریم. ما در حال حاضر آیین نامه 2800 را برای ساختمان هایی داریم که در آنها به طور خاص به بیمارستان ها اشاره شده است. آئین نامه 2800 که توسط وزارت مسکن و شهرسازی ارائه شده است، خطر لرزه ای زمین در هر منطقه را تعیین می کند، احتمال وقوع زلزله در هر منطقه چقدر است و بر این اساس، مثلاً اگر بخواهید منطقه پرخطر ساخت بیمارستان باید شرایط خاصی را داشته باشد و در صورت وجود خطر متوسط بستری در منطقه، قوانین دیگری باید در نظر گرفته شود. بنابراین قوانین زیادی وجود دارد. حتی در سال 1396 مصوبه ای بسیار جدی از هیئت دولت با عنوان کاهش آسیب پذیری کلانشهرها دریافت کردیم که در آن بحث ایمنی بیمارستان ها نیز مطرح شد، اما اکنون باید این سوال را مطرح کرد که چه تعداد از این مصوبات، دستورالعمل ها و مصوبات اجرایی شده است؟ .
لزوم نظارت بر طرح ها و مقررات مربوط به ایمنی ساختمان ها
استادقی زاده ادامه داد: ما در کشور قوانین را تصویب می کنیم، برنامه هایمان را تصویب می کنیم و… اما نباید به بحث نظارت بر اجرای برنامه ها و مصوبات توجه کنیم. ما قطعا به سیستم های نظارت بر اجرای برنامه نیاز داریم. اگر قانون یا برنامه ای در هیأت وزیران، وزارت مسکن و شهرسازی و … باشد. تصویب شد و پول و اعتباری که به آن اختصاص داده شد، باید بررسی شود که چند درصد از این برنامه اجرا شده و چه نقاط قوت و ضعفی داشته است. ? اگر نه، چرا که نه و چه کسی ندارد؟ گاهی اوقات شما برنامه ای را برای سازمان می نویسید تا انجام دهد، اما منابع آن را فراهم نمی کنید. این راننده که نمی تواند قوانین را با دست خالی اجرا کند. در حال حاضر بیمارستانهای تهران فرسوده اعلام شدهاند و باید ایمنسازی، بازسازی یا بازسازی شوند و برای این اقدامات باید منابع در اختیار وزارت بهداشت یا هر جا که قرار است این کار را بکند. .
لزوم جامعیت در ارزیابی ریسک ساختمان
این کارشناس امنیتی و مدیریت بحران گفت: در مورد بیمارستان های فرسوده کشور باید بر اساس میزان خطر تصمیم گیری شود. مدل های ارزیابی ریسک متفاوت است. وقتی سازمان آتش نشانی ارزیابی خطر را انجام می دهد، مسائل ایمنی ساختمان برای او بسیار مورد توجه است و مسائل لرزه ای ممکن است برای او اهمیت کمتری داشته باشد. اگر بخواهیم ریسک را ارزیابی کنیم، باید جامع باشیم. بیایید به ایمنی، ارزیابی لرزه ای، سازه ها و غیره نگاه کنیم. ما ساختمانی داریم مثل پلاسکو که ممکن است در اثر آتش سوزی فرو بریزد و ساختمان دیگری مثل متروپل به دلیل نامناسب بودن زیر بنا و خاک و در عین حال ممکن است ساختمانی به دلیل اینکه روی گسل یا در محدوده گسل ساخته شده است فرو بریزد، باید جامع باشد. و در مورد زمین، زیربنا، روبنا و غیره بحث کنید.
پروفسور تقی زاده گفت: در بسیاری از موارد ایمنی شاید لازم باشد که سازه را کمی تقویت کنیم. مثلاً بیمارستانی مثل امام خمینی که قابل تخریب نیست، باید در کنار مکانی مثل درمانگاه مهدی (عج) ساخته شود تا در صورت جابجایی یا بازسازی، خدمات قطع نشود. در نتیجه، من فکر می کنم بسیاری از بیمارستان های فرسوده را می توان با مقاوم سازی استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها باید نابود شوند.
وی تاکید کرد: توصیه من ادامه مطالعات ایمنی بیمارستان هاست که از سال 1392 آغاز شده است. البته این مطالعه یک ارزیابی مقدماتی است و اگر بخواهیم دقیقتر باشیم بحث های مهندسی و … می باشد. گنجانده شود. من فکر می کنم بعد از شش سال این مطالعات قطعا باید تکرار شود.
انتهای پیام/