عکس | مغز انیشتین در حال حاضر کجاست؟

پریسا عباسی آلبرت انیشتین در 18 آوریل 1955 بر اثر آنوریسم شکمی در سن 76 سالگی در مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون در پلینزبورو، نیوجرسی درگذشت. جسد این فیزیکدان افسانه ای بنا به آرزویش سوزانده شد و خاکسترش در مکانی نامعلوم پراکنده شد.

بیشتر بخوانید:

عکس دریاچه ای که هر موجود زنده ای را به سنگ تبدیل می کند

عکس این خفاش ها به اندازه انسان هستند!

بلافاصله پس از مرگ انیشتین، مردی به نام توماس استولتز هاروی، آسیب شناس در بیمارستان پرینستون که بر کالبد شکافی فیزیکدان نظارت داشت، مغز انیشتین را از بدن او خارج کرد و آن را به 240 قطعه تقسیم کرد که بیشترین آنها بیش از 40 سال بعد بود. او آن را ارائه کرد. از او. به گزارش بی بی سی، 170 نفر از آنها اکنون به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون بازگردانده شده اند و تحت حفاظت و مراقبت هستند. 46 برش نازک دیگر از مغز انیشتین در موزه اتومبیل فیلادلفیا به نمایش گذاشته شده است. اما بسیاری از قطعات دیگر هنوز مفقود هستند.

چگونه بسیاری از بخش‌های معروف‌ترین مغز تاریخ به سادگی ناپدید می‌شوند؟ پاسخ به این سوال به اعتقاد هاروی و دیگران برمی گردد که در مغز انیشتین استثنائات فیزیکی وجود دارد و اگر تحلیل علمی درستی از مغز او انجام شود به توضیحی از نبوغ انیشتین می رسیم.

پس از اینکه مغز انیشتین در سال 1955 برداشته شد و به شکل مکعب بریده شد، طبق دستورالعمل هاروی، برخی از قطعات مکعبی شکل بافت مغز به 12 مجموعه 200 تکه ای بریده شدند که هر کدام به اندازه عرض یک موی انسان است. (او همچنین قبل از تشریح از زوایای مختلف کل مغز دست نخورده عکس گرفت.)

به گزارش مجله ساینس، هاروی بدون اجازه از خانواده انیشتین، برش هایی از مغز انیشتین را روی اسلایدهای مختلف نصب کرد و آنها را برای تعداد نامعلومی از محققان فرستاد. او امیدوار بود که با این کار بتواند رازهای پنهان مغز انیشتین را کشف کند. هاروی شخصاً بسیاری از این نمونه‌ها را در سراسر ایالات متحده و بخش‌هایی از کانادا می‌راند و توزیع می‌کرد، در حالی که بیشتر مغز انیشتین را در خودروی خود در یک جعبه شیشه‌ای درون یک جعبه مقوایی پنهان می‌کرد.

وقتی سفر جاده ای مغز هاروی سرانجام به پایان رسید، او مکعب های مغز باقی مانده را به شیشه های خانه اش منتقل کرد. اگرچه او به اشتراک گذاری این نمونه ها با محققان علاقه مند ادامه داد، اما بیشتر مغز انیشتین را تا سال 1998 نزد خود نگه داشت. تا اینکه سرانجام بقایای مغز انیشتین را در سال 1998، 43 سال پس از بیرون آوردن آن از بدن آلبرت انیشتین، به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون بازگرداند. به گزارش بی بی سی، دانشمندان در حال حاضر تنها در صورتی مجاز به دیدن مغز این نابغه هستند که طرح تحقیقاتی خوبی را به مرکز پزشکی ارائه کنند.

آیا تلاش هاروی برای کشف رازهای مغز انیشتین به پایان رسیده است؟ پاسخ این است که تا حدودی بله! مطالعات متعددی در مورد عکس ها و نمونه هایی که هاروی به مکان های مختلف فرستاده منتشر شده است که اولین مورد به سال 1985 برمی گردد. این مطالعات تفاوت های ظریفی را در ساختار مغز انیشتین در مقایسه با گروه های مورد مطالعه که نابغه نبودند، نشان داد. از جمله این تفاوت ها وجود یک شیار اضافی در لوب فرونتال، یعنی بخشی از مغز است که با حافظه و برنامه ریزی مرتبط است. همچنین نورون های بیشتری در نواحی خاصی از مغز او وجود داشت که احتمالاً امکان پردازش سریع اطلاعات را فراهم می کند.

بسیاری از محققینی که هاروی برایشان دیسک های مغزی فرستاد، دیسک ها را پس دادند. با این حال، برخی از این تراشه ها هرگز بازنگشتند. این تا حدودی این سوال را پیچیده می کند که “مغز اینشتین کجاست؟”

در حالی که بیشتر قطعات برچیده شده او در پرینستون، جایی که فیزیکدان نابغه درگذشت، باقی مانده است، نمونه های متعددی از مغز انیشتین به سادگی ناپدید شد. بنابراین مغز انیشتین می تواند در هر جایی باشد.

227227