كمبود چه ويتاميني باعث چاقي ميشود؟
کمبود این ۷ ویتامین شکمتان را بزرگ می کند! + نمونه رژیم لاغری
بسیاری از افرادی که برای افزایش متابولیسم و کاهش وزن به فکر مصرف مکمل های ویتامین یا مواد معدنی هستند، بهتر است در ابتدا با پزشک مشورت کنند زیرا که برخی از مکمل ها در دوزهای بالا اثرات نامطلوبی دارند، یا ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. طی مطالعه ای افرادی که ویتامین C بیشتری می خورند، 25 درصد بیشتر چربی نسبت به افرادی که تردمیل می زنند می سوازنند. مصرف این ویتامین ها و مواد معدنی لزوماً متابولیسم را بهبود نمی بخشد. با این حال، آنها به جلوگیری از بزرگ شدن شکم و حفظ متابولیسم سالم کمک می کنند.
1. ویتامین C
ویتامین C یک ویتامین محلول در آب است که به نام اسید اسکوربیک شناخته می شود. ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی و بهبود سرماخوردگی موثر است. همچنین ویتامین C در چربی سوزی بسیار موثر است. طی مطالعه ای افرادی که ویتامین C بیشتری می خورند، 25 درصد بیشتر چربی نسبت به افرادی که تردمیل می زنند می سوازنند. غذاهای غنی از ویتامین C عبارت اند فلفل سبز، مرکبات مانند پرتقال و گریپ فروت، توت فرنگی، گوجه فرنگی، کلم بروکلی، سبزیجات برگ دار، سیب زمینی شیرین و طالبی است.
2. کمبود ویتامین D و بزرگ شدن شکم
همه ما ویتامین D را به طور سنتی با سلامت استخوان مرتبط می دانیم، اما در مورد تاثیرات و نقش های دیگری که بر بدن ما می گذارد بی اطلاع هستیم. سطح پایین ویتامین D عامل اصلی چربی شکمی و دور کمر بزرگ است. جالب است بدانید چربی که در بدن ذخیره می شود بر سطح ویتامین D تأثیر می گذارد.
برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدنمان به گروهی از غذاهای خاص متکی هستیم. نوجوانانی که مصرف ویتامین D بیشتری دارند، دارای مقادیر کمتر چربی شکمی و چربی کلی بدن کمتری هستند. با این حال، افراد دارای اضافه وزن در پردازش صحیح این ویتامین دچار مشکل می شوند. غذاهای حاوی ویتامین D عبارت اند از: قارچ، تخم مرغ و ماهی ساردین.
3. کمبود ویتامین‌های گروه B و چاقی شکم
این ویتامین‌های محلول در آب نقش مهمی در متابولیسم سلولی بدن دارند. ویتامین‌های گروه B با تبدیل پروتون‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها به انرژی به غلبه بر برآمدگی شکم کمک میکنند، همچنین متابولیسم بدن را افزایش می‌دهند. ورزشکارانی که سطوح متعادلی از ویتامین‌های B کمپلکس مصرف میکنند، عملکرد بهتری دارند. همچنین، افرادی که فاقد ویتامین های گروه B هستند، کاهش توانایی در ترمیم و بازسازی عضلات خود را تجربه کرده اند. غذاهایی که دارای این ویتامین اند عبارت اند از: ماهی قزل آلا، تخم مرغ، مرغ، جو، آووکادو، آجیل و عدس.
4. اسیدهای چرب امگا 3
روغن ماهی از افزایش چربی به خصوص در شکم جلوگیری می کند. تحقیقات همچنین نشان می دهد که اسیدهای چرب امگا 3 سطح هورمون های استرس مانند کورتیزول را که به ذخیره چربی کمک می کند را کاهش می دهد. چربی امگا 3 در ماهی سالمون، قزل آلا و ساردین است همچنین می توانید این چربی های سالم را در روغن هایی مانند روغن بادام زمینی، روغن بذر کتان، روغن کانولا و روغن سویا دریافت کنید.
5. کولین
کولین یک ماده شیمیایی شبیه به ویتامین های گروه B است و اغلب با آنها ترکیب می شود. اگرچه کولین طبق تعریف دقیق یک ویتامین نیست، اما یک ماده مغذی ضروری است و می تواند به کاهش چربی شکم کمک کند. کولین نقش مهمی در متابولیسم چربی ایفا می کند، کولین، که به مقدار زیادی در زرده تخم مرغ یافت می شود، در کاهش وزن نقش دارد. غذاهای حاوی کولین: تخم مرغ، بادام زمینی، سیب زمینی، گوجه فرنگی، موز، عدس و شیر است.
6. پتاسیم
پتاسیم یک الکترولیت قوی است که به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارد. این ماده مغذی نقش مهمی در دفع چربی شکم دارد. خوردن غذاهای غنی از پتاسیم باعث می شود کلیه ها سدیم بیشتری دفع کنند. غذاهای غنی از پتاسیم عبارتند از: موز، آووکادو، اسفناج، سیب زمینی شیرین و پاپایا است.
7. فیبر
غذاهای غنی از فیبر معمولاً کالری کمی دارند، اما فرد را به مدت طولانی‌تری سیر نگه می دارند. فیبر همچنین از پرخوری در طول وعده های غذایی جلوگیری می کند. مطالعات نشان میدهد مصرف روزانه 6 گرم فیبر، به کاهش 4 درصدی چربی‌های شکمی کمک می کند.
غذاهای پر فیبر: غلات کامل، آجیل و دانه ها، آووکادو، کلم بروکلی، کلم، هویج، تمشک، گلابی و سیب هستند.
ویتامین D (دی) و تاثیر آن روی کاهش وزن
ویتامین D یکی از ویتامین‌های لازم برای بدن و از جمله ویتامین‌های محلول در چربی است که به رشد و استحکام استخوان‌ها کمک کرده و از بدن در برابر دیابت، ام اس، سرطان، بیماری‌های قلبی و افسردگی محافظت می‌کند. مصرف قرص ویتامین دی نتایج شگفت انگیزی در کاهش وزن دارد. ویتامین دی از واکنش پوست به نور خورشید و مصرف بعضی از غذاها و قرص‌‌های مکمل تامین میشود.
آیا کمبود ویتامین در افزایش وزن موثر است؟
علاوه بر عواملی نظیر کمبود خواب، استرس و مشکلات هورمونی، کمبود برخی از ویتامین ها باعث چاقی می شود. مطالعه ای که اخیرا در مجله American College of Nutrition منتشر شده نشان می دهد ارتباط مستقیمی میان افزایش وزن و کمبود برخی از ویتامین ها و مواد معدنی وجود دارد.
این مطالعه نشان می دهد برخی از ویتامین ها و مواد معدنی علاوه بر نقش های مهم فیزیولوژیکی از افزایش وزن هم جلوگیری می نمایند. مطالعه ای که بر روی برنامه غذایی 18000 فرد آمریکایی انجام شد، نشان داد افراد با دریافت کمتر ویتامین ها و مواد معدنی BMI بالاتری نسبت به سایر افراد دارند. همچنین احتمال کمبود ریزمغذی ها در افراد چاق 12- 5 % بیشتر از افراد با وزن طبیعی است.
کمبود کدام ویتامین ها باعث چاقی می شود؟
معمولا کمبود ویتامین های A، D، C و املاحی نظیر آهن و منیزیم در این افراد شایع است. بررسی برنامه غذایی این افراد نشان می دهد که تمایل آنها برای دریافت مواد غذایی پرکالری ولی فقیر از مواد مغذی بسیار زیاد است. مطالعه ای که در سال 2005 انجام شد نشان داد کمبود ویتامین C در افرادی که دور شکم بزرگتری دارند بیشتر از سایر افراد با وزن طبیعی است.
چگونه کمبود ویتامین می تواند باعث افزایش وزن شود ؟
سطوح پایین مواد مغذی نظیر ویتامین d و آهن ارتباط مستقیمی با افزایش اشتها و میل به مصرف مواد غذایی پرکالری دارد به عنوان مثال ویتامین دی باعث افزایش سطح سروتونین می شود سروتونین علاوه بر نقشی که در بهبود خلق و خو و تنظیم خواب دارد با کاهش اشتها و افزایش مدت زمان سیری در کاهش کالری دریافتی و کاهش وزن موثر است.
یکی از عوارض کمبود ویتامین ها و مواد معدنی خستگی و بی حالی است که باعث کم تحرکی می شود. وقتی احساس خستگی می کنید تمایلی به انجام ورزش ندارید که این موضوع در افزایش وزن شما بی تاثیر نیست.
دریافت ناکافی برخی از ویتامین ها ارتباط مستقیمی با کاهش سوخت و ساز بدن و افزایش تدریجی وزن دارد. به عنوان مثال افزایش سطح ویتامین دی باعث افزایش سطح تستوسترون شده و افزایش سطح تستوتسرون با افزایش متابولیسم و مهار تشکیل سلولهای چربی به کاهش وزن و حفظ وزن کاهش یافته کمک می نماید.
منبع: