روش اجرای وال پست دیوار

اجرای صحیح وال پست (یا وادار) در دیوارهای ساختمانی یکی از حیاتی ترین مراحل در تضمین پایداری و ایمنی سازه در برابر بارهای جانبی به ویژه نیروی زلزله محسوب می شود. وال پست ها عناصری غیرسازه ای اما بسیار مهم هستند که وظیفه دارند یکپارچگی دیوار را حفظ کرده و از گسیختگی یا ریزش آن در هنگام لرزش های شدید جلوگیری کنند. در مناطق لرزه خیز مانند ایران رعایت دقیق ضوابط آیین نامه ۲۸۰۰ و اجرای صحیح وال پست ها نه تنها یک توصیه بلکه یک الزام قانونی و فنی است که نقش مستقیمی در حفظ جان و مال ساکنین دارد.

فرآیند اجرای وال پست نیازمند دانش فنی نقشه های دقیق اجرایی و نظارت مستمر است. از انتخاب نوع وال پست مناسب (فلزی یا بتنی) و مصالح با کیفیت گرفته تا جزئیات اتصالات به اسکلت سازه (فولادی یا بتنی) و اتصال به خود دیوار هر مرحله دارای نکات فنی حساسی است که بی توجهی به آن ها می تواند عملکرد سیستم وال پست را به شدت تضعیف کند. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع و گام به گام به بررسی روش های نوین و استاندارد اجرای وال پست دیوار بر اساس آخرین مقررات ملی ساختمان و آیین نامه ۲۸۰۰ می پردازد تا اطمینان حاصل شود که اجرای این المان حیاتی به بهترین شکل ممکن صورت پذیرد.

اهمیت اجرای وال پست در سازه ها

دیوارهای غیرسازه ای با وجود عدم تحمل بارهای اصلی ساختمان بخش بزرگی از وزن و سطح نمای ساختمان را تشکیل می دهند. در هنگام زلزله این دیوارها تحت بارهای جانبی قابل توجهی قرار می گیرند. بدون وجود وال پست یا مهار مناسب این دیوارها تمایل به خروج از صفحه و فروپاشی دارند که می تواند منجر به تلفات جانی و مالی گسترده شود.

وال پست ها با تقسیم بار جانبی دیوار به عناصر اصلی سازه (تیرها و ستون ها) از حرکت آزادانه دیوار جلوگیری کرده و پایداری آن را در برابر نیروهای وارده افزایش می دهند. این امر به خصوص برای دیوارهای بلند یا طولانی که صلبیت کمی دارند حیاتی است. آیین نامه های طراحی لرزه ای مانند استاندارد ۲۸۰۰ ایران جزئیات دقیقی برای فواصل و نحوه اجرای وال پست ها ارائه کرده اند تا عملکرد لرزه ای ساختمان بهبود یابد.

انواع وال پست مورد استفاده در ساختمان سازی

وال پست ها را می توان بر اساس جنس و نحوه اجرا به انواع مختلفی دسته بندی کرد که رایج ترین آن ها عبارتند از:

• وال پست فلزی: این نوع وال پست معمولاً از مقاطع فولادی مانند نبشی ناودانی یا قوطی ساخته می شود. وال پست فلزی رایج ترین نوع مورد استفاده در سازه های فولادی و حتی بتنی است. اتصالات آن معمولاً با جوشکاری یا پیچ و مهره به اسکلت سازه انجام می شود.
• وال پست بتنی: این نوع وال پست که به آن کلاف بتنی نیز گفته می شود در محل اجرا قالب بندی و آرماتوربندی شده و بتن ریزی می شود. وال پست بتنی بیشتر در سازه های بتنی یا دیوارهای با مصالح بنایی کاربرد دارد و می تواند به صورت درجا یا پیش ساخته اجرا شود.
• وال پست مش یا وال مش: یک روش نوین مهار دیوار است که در آن از شبکه های الیاف پلیمری (مانند فایبرگلاس) یا فلزی نازک (مانند مش جوشی) به همراه ملات بستر برای مسلح کردن دیوار و اتصال آن به ستون ها و تیرها استفاده می شود. این روش سبک تر و انعطاف پذیرتر از روش های سنتی است.
• وال پست های نوین و مصالح مسلح کننده: شامل استفاده از میلگرد بستر بست های ارتجاعی ناودانی منقطع و سایر سیستم هایی که برای مهار لرزه ای دیوارها طراحی شده اند.

انتخاب نوع وال پست بستگی به نوع سازه (فولادی یا بتنی) نوع مصالح دیوار ارتفاع و طول دیوار و ملاحظات اقتصادی دارد. نقشه های اجرایی سازه که توسط مهندس محاسب تهیه شده است نوع ابعاد محل و جزئیات اجرایی وال پست ها را مشخص می کند.

مصالح مورد نیاز برای اجرای وال پست

بسته به نوع وال پست انتخابی مصالح متفاوتی مورد نیاز است:

• برای وال پست فلزی:
• مقاطع فولادی (نبشی ناودانی قوطی) با ابعاد مشخص شده در نقشه
• ورق اتصال (پلیت)
• میلگرد برای اتصال به دیوار (معمولاً میلگرد ۱۰ یا ۱۲ به شکل ال)
• الکترود جوشکاری یا پیچ و مهره و واشر
• ضد زنگ و رنگ
• برای وال پست بتنی (کلاف بتنی):
• میلگرد آجدار برای آرماتوربندی
• خاموت
• قالب فلزی یا چوبی
• بتن با رده مقاومتی مشخص شده
• گیره و بست قالب
• برای وال مش:
• شبکه الیاف پلیمری (مش فایبرگلاس) یا مش فلزی
• ملات پایه سیمانی یا گچی اصلاح شده با الیاف
• چسب اپوکسی یا پلیمر (در برخی سیستم ها)
• پروفیل نبشی یا ناودانی برای اتصال مش به سازه (نبشی منقطع)
• مصالح مشترک:
• سیم آرماتوربندی
• اسپیسر (برای وال پست بتنی)
• ابزارهای برش و خم میلگرد
• ابزارهای جوشکاری یا بولتینگ
• ابزارهای اندازه گیری (متر تراز شاقول)

تأمین مصالح با کیفیت و مطابق با استانداردها اولین گام در اجرای صحیح وال پست است. استفاده از مصالح نامرغوب می تواند مقاومت و عملکرد وال پست را به شدت کاهش دهد.

ضوابط طراحی و فواصل مجاز وال پست

طراحی وال پست ها یک فرآیند مهندسی است که توسط مهندس محاسب انجام می شود و در نقشه های اجرایی منعکس می گردد. این طراحی باید بر اساس ضوابط آیین نامه های معتبر مانند آیین نامه ۲۸۰۰ ایران (طراحی ساختمان ها در برابر زلزله) و مقررات ملی ساختمان (مانند مبحث هشتم و نهم) صورت گیرد.

عدم رعایت این فواصل و ضوابط طراحی می تواند منجر به بی اثر شدن عملکرد وال پست در زمان زلزله شود. مهندس ناظر موظف است اجرای وال پست ها را دقیقاً مطابق با نقشه های مصوب و ضوابط آیین نامه ای کنترل کند.

مراحل گام به گام اجرای وال پست فلزی

اجرای وال پست فلزی یکی از رایج ترین روش هاست. مراحل اصلی آن به شرح زیر است:

۱. بررسی نقشه های اجرایی و آماده سازی کارگاه

اولین گام مطالعه دقیق نقشه های سازه و معماری برای شناسایی محل ابعاد نوع مقطع و جزئیات اتصالات تمام وال پست هاست. اطمینان از تطابق نقشه ها و شرایط موجود در کارگاه ضروری است. محل دقیق وال پست ها روی تیرها و ستون ها مشخص می شود.

۲. برش و آماده سازی مقاطع فولادی

مقاطع فولادی (نبشی ناودانی قوطی) بر اساس طول های مورد نیاز در نقشه برش داده می شوند. اگر نیاز به پلیت یا ورق اتصال باشد آن ها نیز برش داده و سوراخ کاری می شوند (در صورت استفاده از پیچ و مهره). سطوح مقاطع باید تمیز و عاری از زنگ و روغن باشند.

۳. اجرای اتصالات در تراز کف و سقف (یا تیر و ستون)

بسته به نوع سازه و جزئیات اجرایی وال پست ها باید به تیر و ستون های سازه متصل شوند. در سازه های فولادی معمولاً از جوشکاری برای اتصال پلیت های پایه وال پست به تیر و ستون استفاده می شود. در سازه های بتنی قبل از بتن ریزی سقف یا ستون پلیت های انتظار یا میلگردهای ریشه نصب می شوند تا وال پست به آن ها جوش یا بولت شود. دقت در تراز و موقعیت این اتصالات در این مرحله بسیار مهم است.

۴. نصب و شاقول کردن وال پست ها

مقطع وال پست بین اتصالات بالا و پایین قرار گرفته و به صورت موقت مهار می شود. با استفاده از شاقول و تراز از قائم بودن دقیق وال پست اطمینان حاصل می شود. هرگونه انحراف از حالت قائم عملکرد وال پست را مختل می کند.

۵. جوشکاری یا بولتینگ اتصالات نهایی

پس از اطمینان از محل و شاقول بودن وال پست اتصالات بالا و پایین (به تیر و ستون یا سقف و کف) به صورت دائم جوشکاری یا با پیچ و مهره محکم می شوند. کیفیت جوشکاری باید مطابق با استانداردها و توسط جوشکار ماهر انجام شود. بازرسی چشمی و در صورت لزوم تست های غیرمخرب جوش الزامی است.

۶. نصب میلگردهای اتصال به دیوار (میلگرد بستر یا عصایی)

برای اتصال دیوار به وال پست و جلوگیری از خروج از صفحه نیاز به المان های ارتباطی است. این المان ها می توانند میلگرد بستر باشند که داخل رج های دیوار کار گذاشته شده و به وال پست متصل می شوند یا میلگردهای عصایی (L شکل) که به وال پست جوش داده شده و داخل بندهای قائم دیوار قرار می گیرند. فواصل و تعداد این اتصالات در نقشه مشخص شده است. در روش وال مش از نبشی های منقطع برای اتصال مش به وال پست استفاده می شود.

۷. اجرای دیوارچینی در کنار وال پست

دیوارچینی در کنار وال پست انجام می شود. باید دقت شود که فضای خالی (گپ) لازم (معمولاً ۲.۵ سانتی متر) بین لبه قائم دیوار و بال وال پست فلزی (یا سطح وال پست بتنی) ایجاد شود. این گپ برای جلوگیری از انتقال برش ناشی از تغییر شکل سازه به دیوار در زمان زلزله حیاتی است. این فضا در نهایت با مصالح انعطاف پذیر مانند پشم سنگ یا فوم پلی اتیلن پر می شود.

۸. اجرای لرزه گیر در بالا و کنار دیوار

علاوه بر گپ کنار وال پست فضای خالی مشابهی نیز باید در بالای دیوار (زیر سقف یا تیر بالایی) ایجاد شود. این فضا نیز با مواد انعطاف پذیر پر می شود. این گپ ها اجازه می دهند که اسکلت سازه تحت بارهای لرزه ای تغییر شکل دهد بدون اینکه به دیوار آسیب جدی وارد کند.

۹. پوشش وال پست

وال پست های فلزی پس از نصب و قبل از نماکاری یا اندود باید با ضد زنگ و رنگ پوشانده شوند تا در برابر خوردگی محافظت گردند. همچنین برای زیبایی و جلوگیری از دیده شدن معمولاً با مصالح دیوارچینی یا پلاستر پوشانده می شوند.

مراحل اجرای وال پست بتنی (کلاف بتنی)

اجرای وال پست بتنی که به صورت درجا ریخته می شود مراحل متفاوتی دارد:

۱. آماده سازی محل و نصب میلگردهای انتظار

محل دقیق کلاف بتنی بر اساس نقشه مشخص می شود. در صورت اتصال به فونداسیون یا سقف پایین تر میلگردهای ریشه یا انتظار قبل از بتن ریزی آن مقاطع نصب می شوند. در صورت اتصال به ستون یا تیر بتنی میلگردهای انتظار از آن ها خارج می شوند.

۲. آرماتوربندی کلاف بتنی

میلگردهای طولی و خاموت ها بر اساس ابعاد و جزئیات نقشه بریده خم شده و در محل کلاف بتنی با سیم آرماتوربندی بسته می شوند. رعایت پوشش بتن مناسب برای میلگردها با استفاده از اسپیسر الزامی است.

۳. قالب بندی

پس از ارماتوربندی قالب های فلزی یا چوبی در اطراف میلگردها نصب و مهار می شوند تا شکل نهایی کلاف بتنی را ایجاد کنند. قالب ها باید محکم و بدون درز باشند تا شیره بتن خارج نشود.

۴. بتن ریزی و ویبره زدن

بتن با رده مقاومتی مشخص شده در قالب ریخته می شود. استفاده از ویبراتور برای خروج حباب های هوا و متراکم کردن بتن ضروری است تا بتن به تمام فضای قالب نفوذ کرده و دور میلگردها را بپوشاند.

۵. عمل آوری بتن

پس از بتن ریزی بتن باید به مدت حداقل ۷ روز مرطوب نگه داشته شود تا فرآیند هیدراتاسیون به درستی انجام شده و بتن به مقاومت لازم برسد. این کار با آبیاری منظم یا پوشاندن با گونی مرطوب انجام می شود.

۶. باز کردن قالب ها

پس از رسیدن بتن به مقاومت اولیه کافی (معمولاً ۲۴ تا ۴۸ ساعت بسته به دما) قالب ها با احتیاط باز می شوند.

۷. اتصال دیوار به کلاف بتنی

اتصال دیوار بنایی به کلاف بتنی معمولاً با قرار دادن میلگردهای اتصال (مانند میلگرد بستر) در حین دیوارچینی و دفن کردن آن ها در کلاف بتنی انجام می شود. همچنین می توان از میلگردهای انتظار که از کلاف خارج شده اند استفاده کرد.

اتصال دیوار به وال پست و سازه

یکی از مهمترین نکات در اجرای وال پست نحوه اتصال دیوار بنایی به خود وال پست و همچنین نحوه اتصال کل سیستم وال پست به اسکلت اصلی سازه است. این اتصالات باید به گونه ای باشند که در عین مهار جانبی دیوار اجازه تغییر شکل های کوچک و طبیعی سازه را بدهند و از انتقال بارهای ناخواسته (مانند برش ناشی از خیز تیر) به دیوار جلوگیری کنند.

• اتصال وال پست فلزی به اسکلت فولادی: معمولاً با جوشکاری پلیت های پایه وال پست به بال یا جان تیرها و ستون ها انجام می شود. جزئیات جوش و ابعاد پلیت ها در نقشه مشخص است.
• اتصال وال پست فلزی به اسکلت بتنی: قبل از بتن ریزی پلیت های انتظار یا میلگردهای ریشه در محل دقیق نصب وال پست قرار داده می شوند و سپس وال پست فلزی به آن ها جوش می شود. روش دیگر استفاده از بولت های کاشتنی پس از بتن ریزی است که نیاز به محاسبات و اجرای دقیق دارد.
• اتصال وال پست بتنی به سازه: میلگردهای انتظار از تیر ستون یا فونداسیون بتنی برای اتصال کلاف بتنی خارج می شوند و با میلگردهای کلاف اورلپ می شوند.
• اتصال دیوار به وال پست فلزی: استفاده از میلگرد عصایی (L شکل) جوش داده شده به وال پست که در بندهای قائم دیوار قرار می گیرد یا استفاده از میلگرد بستر که در رج های افقی دیوار قرار گرفته و به وال پست متصل می شود.
• اتصال دیوار به وال پست بتنی: قرار دادن میلگرد بستر در حین دیوارچینی و دفن کردن آن در کلاف بتنی در حین بتن ریزی یا استفاده از میلگردهای انتظار که از کلاف خارج شده اند.
• اتصال دیوار به سازه در بالا و کنار: ایجاد گپ لرزه ای (حدود ۲.۵ سانتی متر) بین لبه بالایی دیوار و زیر تیر یا سقف و همچنین بین لبه قائم دیوار و کنار ستون یا وال پست. این گپ با مصالح انعطاف پذیر مانند پشم سنگ فوم پلی اتیلن یا یونولیت کم چگالی پر می شود. روی این مصالح انعطاف پذیر برای جلوگیری از ترک خوردگی نازک کاری از توری مرغی یا رابیتس استفاده شده و پلاستر اجرا می شود.

رعایت جزئیات این اتصالات مطابق با نقشه و آیین نامه ها نقش بسزایی در عملکرد صحیح وال پست و مهار لرزه ای دیوار دارد.

نکات کلیدی و اشتباهات رایج در اجرای وال پست

اجرای وال پست نیازمند دقت و نظارت کافی است. برخی از اشتباهات رایج که می تواند عملکرد وال پست را به خطر اندازد عبارتند از:

• عدم اجرای وال پست: متأسفانه هنوز در برخی پروژه ها به دلیل ناآگاهی یا کاهش هزینه از اجرای وال پست صرف نظر می شود که این امر ایمنی ساختمان را به شدت کاهش می دهد.
• عدم رعایت فواصل مجاز: اجرای وال پست ها با فواصل بیشتر از حد مجاز آیین نامه باعث می شود بخش هایی از دیوار بدون مهار باقی بمانند.
• اتصال ضعیف به سازه: عدم اتصال محکم و مطابق با نقشه وال پست به تیر و ستون باعث می شود وال پست نتواند بار جانبی را به سازه منتقل کند.
• عدم ایجاد گپ لرزه ای: پر کردن کامل فضای بین دیوار و سازه یا وال پست با ملات سخت باعث می شود در زمان زلزله برش مستقیماً به دیوار منتقل شده و دیوار آسیب ببیند.
• استفاده از مصالح نامناسب: استفاده از مقاطع فولادی با ابعاد کوچکتر از نقشه میلگرد با قطر کمتر یا بتن با رده مقاومتی پایین عملکرد وال پست را تضعیف می کند.
• عدم اتصال دیوار به وال پست: رها کردن دیوار کنار وال پست بدون اتصال مناسب (میلگرد عصایی یا میلگرد بستر) باعث می شود وال پست نتواند دیوار را مهار کند.
• نصب وال پست روی کف تمام شده: وال پست باید مستقیماً به اسکلت سازه (تیر یا فونداسیون) متصل شود نه روی کف سازی یا بتن مگر.
• عدم شاقول بودن وال پست ها: وال پست ها باید کاملاً قائم نصب شوند.
• عدم نظارت کافی: حضور مستمر مهندس ناظر و کنترل دقیق مراحل اجرا برای اطمینان از رعایت تمام ضوابط ضروری است.

توجه به این نکات و رعایت دقیق نقشه های اجرایی و ضوابط آیین نامه ای تضمین کننده اجرای صحیح وال پست و افزایش ایمنی ساختمان در برابر زلزله است.

ابزار و تجهیزات مورد نیاز

برای اجرای وال پست بسته به نوع آن ابزار و تجهیزات مختلفی مورد نیاز است.

• ابزار برش: فرز آهنگری اره آتشی (برای مقاطع فولادی) اره برقی (برای قالب چوبی).
• ابزار اندازه گیری و کنترل: متر گونیا تراز شاقول ریسمان کار.
• ابزار جوشکاری: دستگاه جوش (اینورتر یا ترانس) انبر جوش کابل جوش ماسک جوشکاری دستکش جوشکاری الکترود.
• ابزار بولتینگ: دریل آچار پیچ و مهره واشر.
• ابزار آرماتوربندی (برای وال پست بتنی): خاموت زن قیچی میلگرد انبر آرماتوربندی سیم آرماتوربندی.
• ابزار قالب بندی (برای وال پست بتنی): قالب فلزی یا چوبی گیره و بست قالب چکش میخ کش.
• ابزار بتن ریزی (برای وال پست بتنی): فرقون استانبولی ویبراتور بتن.
• ابزار وال مش: تیغ کاتر ماله همزن ملات تفنگ هیلتی (برای نصب نبشی منقطع).
• تجهیزات ایمنی: کلاه ایمنی کفش ایمنی عینک محافظ دستکش کار کمربند ایمنی (برای کار در ارتفاع).

نقش مهندس ناظر در اجرای وال پست

مهندس ناظر سازه نقش بسیار مهمی در فرآیند اجرای وال پست دارد. وظایف اصلی وی شامل موارد زیر است:

• بررسی و تأیید نقشه های اجرایی وال پست.
• کنترل کیفیت مصالح مصرفی (مقاطع فولادی میلگرد بتن مصالح اتصال).
• کنترل دقیق محل ابعاد فواصل و تراز وال پست ها قبل از نصب نهایی.
• نظارت بر صحت اجرای اتصالات وال پست به سازه (جوشکاری بولتینگ ریشه انتظار).
• کنترل نحوه اتصال دیوار به وال پست (میلگرد عصایی میلگرد بستر).
• اطمینان از ایجاد و پر شدن صحیح گپ لرزه ای بین دیوار و سازه/وال پست.
• نظارت بر اجرای صحیح آرماتوربندی و بتن ریزی در وال پست های بتنی.
• مطابقت اجرای وال پست با نقشه های مصوب و ضوابط آیین نامه های ۲۸۰۰ و مقررات ملی ساختمان.
• صدور دستور کار و تأیید مراحل اجرایی.

حضور فعال و نظارت دقیق مهندس ناظر تضمین می کند که اجرای وال پست مطابق با اصول فنی و مقررات صورت پذیرفته و عملکرد مورد انتظار در زمان زلزله را خواهد داشت.

هزینه اجرای وال پست

هزینه اجرای وال پست به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• نوع وال پست: وال پست فلزی معمولاً گران تر از وال پست بتنی است اما اجرای آن سریع تر است. وال مش می تواند در برخی موارد اقتصادی تر باشد.
• ابعاد و تعداد وال پست ها: هرچه طول و ارتفاع دیوارها بیشتر باشد و در نتیجه تعداد وال پست های مورد نیاز بیشتر باشد هزینه افزایش می یابد.
• نوع مقاطع فولادی: استفاده از قوطی یا ناودانی معمولاً گران تر از نبشی است.
• جزئیات اتصالات: جزئیات پیچیده اتصال به سازه می تواند هزینه اجرا را افزایش دهد.
• هزینه مصالح: قیمت روز آهن آلات بتن و سایر مصالح.
• هزینه دستمزد اجرا: دستمزد کارگران و جوشکاران.
• موقعیت پروژه: هزینه اجرا در شهرهای مختلف متفاوت است.
• نیاز به تخریب و بازسازی: در پروژه های مقاوم سازی که نیاز به تخریب بخشی از دیوار یا سازه برای نصب وال پست وجود دارد هزینه افزایش می یابد.

برای برآورد دقیق هزینه لازم است نقشه های اجرایی توسط کارشناس بررسی شده و بر اساس حجم کار و قیمت روز مصالح و دستمزد متره و برآورد انجام شود.

نتیجه گیری

اجرای وال پست دیوار یک مرحله ضروری و غیرقابل چشم پوشی در ساخت و سازهای امروزی به ویژه در مناطق لرزه خیز است. عملکرد صحیح این المان غیرسازه ای نقش حیاتی در حفظ پایداری دیوارهای بنایی و جلوگیری از تخریب آن ها در هنگام زلزله دارد. انتخاب روش مناسب (فلزی بتنی وال مش) استفاده از مصالح با کیفیت رعایت دقیق ضوابط طراحی و فواصل آیین نامه ای اجرای صحیح اتصالات به سازه و دیوار و ایجاد گپ های لرزه ای همگی از نکات کلیدی هستند که باید با دقت رعایت شوند.

نظارت مستمر و دقیق مهندس ناظر بر تمام مراحل اجرا تضمین کننده صحت و کیفیت کار است. سرمایه گذاری در اجرای صحیح وال پست در واقع سرمایه گذاری در ایمنی و پایداری ساختمان و حفظ جان و مال ساکنین در برابر حوادث طبیعی مانند زلزله است. با توجه به پیشرفت تکنولوژی روش های نوین مانند وال مش نیز امکانات جدیدی را برای مهار لرزه ای دیوارها با سرعت و کارایی بیشتر فراهم آورده اند که باید مورد توجه قرار گیرند.

سوالات متداول درباره اجرای وال پست دیوار

آیا اجرای وال پست برای همه دیوارها الزامی است؟

اجرای وال پست برای دیوارهای خارجی و دیوارهای داخلی با طول یا ارتفاع بیش از حد مجاز آیین نامه (معمولاً طول بیش از ۵ متر یا ارتفاع بیش از ۳.۵ متر) در مناطق لرزه خیز الزامی است. جزئیات دقیق در آیین نامه ۲۸۰۰ ذکر شده است.

تفاوت اصلی بین وال پست فلزی و بتنی چیست؟

وال پست فلزی معمولاً از مقاطع فولادی ساخته شده و با جوش یا پیچ به سازه متصل می شود. وال پست بتنی در محل قالب بندی و بتن ریزی می شود. وال پست فلزی سرعت اجرای بالاتری دارد و در سازه فولادی رایج تر است در حالی که وال پست بتنی در سازه های بتنی یا دیوارهای بنایی سنگین کاربرد بیشتری دارد.

گپ لرزه ای کنار دیوار چیست و چرا باید اجرا شود؟

گپ لرزه ای یک فضای خالی (معمولاً ۲.۵ سانتی متر) بین لبه دیوار و المان سازه ای (ستون یا تیر) یا وال پست است که با مصالح انعطاف پذیر پر می شود. این گپ اجازه می دهد سازه در زمان زلزله تغییر شکل دهد بدون اینکه نیروی برشی مستقیماً به دیوار منتقل شده و باعث تخریب آن شود.