چگونگی پیشگیری از«کزاز»/ واکسیناسیون؛ راهکار مصونیت مقابل این بیماری

به گزارش آپارات نیوز، کزاز یک بیماری عصبی است که با افزایش تنش عضلانی و اسپاسم مشخص می شود. این بیماری در مرحله اول با انقباض دردناک عضلات جونده و گردن و سپس با انقباض عضلات شکم خود را نشان می دهد. همچنین افتادگی فک و انقباض خاص صورت معروف به خنده تمسخر آمیز از علائم بالینی خاص این بیماری در بزرگسالان است. لازم به ذکر است که این انقباضات گاهی منجر به آسیب های جدی مانند شکستگی دنده ها و مهره ها یا خفگی می شود و می تواند با محرک هایی مانند باد، حرکت ناگهانی، صدا و نور رخ دهد. دوره نهفتگی بیماری کزاز بین 3 تا 21 روز است، اما بسته به شرایط خاص، وسعت و محل زخم می تواند از یک تا چند ماه متغیر باشد. دوره کمون کزاز به طور متوسط ​​10 روز است.

عامل بیماری کزاز یک باکتری گرم منفی است. اسپور آن در برابر جوشیدن مقاوم است. اما با اتوکلاو (وسایل و تجهیزات آزمایشگاهی) از بین می رود. این باکتری در طبیعت، خاک و دستگاه گوارش حیوانات مختلف زندگی می کند.

تشخیص کزاز نوزادی

تشخیص کزاز نوزادی بالینی است و نیازی به تایید آزمایشگاهی ندارد. در تعریف موارد مشکوک به کزاز نوزادی گفته می شود که هیچ موردی از مرگ نوزاد 3 تا 28 روزه و علت مرگ مشخص نیست. هر نوزادی که تصور شود بر اثر کزاز نوزادی فوت کرده باشد و معاینه نشده باشد نیز یک مورد مشکوک محسوب می شود.

در عین حال در تعریف مصداق قطعی می گویند نوزادی که در دو روز اول تولد می تواند به طور طبیعی شیر بدهد و گریه کند سالم است و بیماری از سوم تا بیستم شروع می شود. روز هشتم با ناتوانی در مکیدن شیر و به دنبال آن سفتی و اسپاسم عضلانی و در نهایت تشنج رخ می دهد.

همچنین کزاز نوزاد گزارش شده توسط پزشک یک مورد قطعی محسوب می شود. همچنین برای افرادی که گزارش های بیمارستانی را بررسی می کنند لازم است در طول بررسی گزارش های سالانه بیمارستان، کزاز نوزاد را کنترل کنند.

تشخیص کزاز بزرگسالان

در تعریف کلی به هر نوع زخمی در هر نقطه از بدن یا عفونت گوش که باز کردن دهان را مشکل می‌کند یا با سفتی گردن یا بدن همراه باشد کزاز نامیده می‌شود، اما در تعریف استاندارد، مشکل در باز کردن دهان. یا بلع، سفتی دردناک گردن است، سفتی عضلات شکم و سایر عضلات در حالت هوشیاری کامل، وجود زخم عفونی یا سابقه آسیب در چند هفته گذشته را می توان کزاز در نظر گرفت. در موارد شدید، صورت بیمار خندان به نظر می‌رسد، با ابروهای برآمده، پشت و گردن قوس‌دار، بازوهای خم شده محکم روی سینه جمع شده و پاهای کشیده. تشنج با نور، صدا، تماس و سایر محرک ها در بیمار رخ می دهد و ممکن است بیمار تب داشته باشد. هوشیاری در این بیماری مختل نمی شود.

راه های پیشگیری از کزاز:

– شناسایی زنان باردار از نظر سابقه واکسیناسیون کامل یا ناقص کزاز.

– بررسی و تکمیل وضعیت ایمن سازی مادران باردار.

– توصیه و پیگیری در مورد نحوه انجام زایمان پاک.

– توصیه و پیگیری برای انجام ختنه بهداشتی نوزادان پسر.

– درمان مناسب زخم ها.

مصونیت دائمی در برابر کزاز با تزریق سم کزاز به دست می آید. واکسن کزاز سه گانه برای کودکان زیر هفت سال و واکسن کزاز دوگانه برای افراد مسن تزریق می شود. اگرچه استفاده از توکسوئید (واکسن) بدون در نظر گرفتن سن توصیه می شود، اما استفاده از آن برای زنان باردار، کارگرانی که در معرض خاک و فاضلاب هستند یا حیوانات، سربازان، پلیس و سایرین که در معرض آسیب های تروماتیک قرار دارند، مورد تاکید قرار می گیرد. ایمنی فعال ایجاد شده توسط واکسن باید با تکرار هر 10 سال یکبار حفظ شود. واکسیناسیون باید در افراد دارای نقص ایمنی و مبتلایان به ایدز و همچنین افراد عادی انجام شود.

اگر زنان باردار قبلاً بر اساس برنامه ایمن سازی زنان در سنین باروری علیه کزاز واکسینه شده باشند، انجام واکسیناسیون در این بارداری ضروری نیست. اما اگر یکی از نوبت های واکسیناسیون او در دوران بارداری باشد، امکان واکسیناسیون زن باردار وجود دارد.

بر اساس اعلام اداره کل بیماری های قابل پیشگیری واکسن مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، در صورت منفی بودن یا ناقص بودن سابقه دریافت واکسن کزاز در زنان باردار، دریافت واکسن در دو نوبت ضروری است. دوز دوم واکسن باید حداقل 15 روز از زمان تحویل باشد. واکسیناسیون باید به محض تشکیل پرونده و تکمیل واکسیناسیون جمعیت تحت پوشش انجام شود. افرادی که سابقه واکسیناسیون ناقص دارند باید طبق سابقه قبلی و بر اساس برنامه ایمن سازی زنان 15 تا 49 ساله واکسیناسیون خود را تکمیل کنند.

نحوه درمان زخم

در صورت ایجاد زخم در بدن به نکات زیر توجه کنید:

– زخم را با نرمال سالین بشویید.

– زخم را از آلودگی و بافت مرده تمیز کنید.

– نداشتن بخیه در زخم های عفونی و مشکوک.

– استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها.

انتهای پیام